زندانیان «سهشنبههای نه به اعدام» اعلام کردند در آغاز دومین سال کمپین در ۳۴ زندان ایران «از چهار گوشه ایرانِ در زنجیر» علیه مجازات مرگ دست به اعتصاب غذا میزنند. همزمان دستگاه قضایی جمهوری اسلامی زندانیان را در زندانهای ایران اعدام میکند.
زندانیان کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در ۳۴ زندان ایران سهشنبه ۹ بهمن/ ۲۸ ژانویه برای پنجاه و سومین هفته متوالی دست به اعتصاب غذای جمعی زدند. این کارزار وارد دومین سال اعتراض و اعتصاب علیه مجازات مرگ و استفاده حکومت جمهوری اسلامی از اعدام برای سرکوب مخالفان و معترضان و زندانیان سیاسی شد. طبق بیانیه کارزار زندانیان در هفته دوم بهمن نیز در زندانهای اوین (بندهای زنان، چهار و هشت)، قزلحصار (واحدهای سه و چهار)، مرکزی کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، اراک، خرمآباد، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، نظام شیراز، عادلآباد شیراز (بندهای زنان و مردان)، برازجان، بم، کهنوج، طبس، جوین، مشهد، قائمشهر، رشت (بندهای مردان و زنان)، رودسر، حویق تالش، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، سقز، بانه، مریوان و زندان کامیاران اعتصاب غذا کردند.
در آغاز این بیانیه آمده است:
ما، زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در ۳۴ زندان از چهارگوشه ایرانِ در زنجیر، روز سهشنبه ۹ بهمن، دومین سال کارزار نه به اعدام را با شور و نشاط بیشتری آغاز میکنیم و در پنجاه و سومین سهشنبه کارزار نه به اعدام، دست به اعتصاب غذا میزنیم. باشد که صدای ما از پشت دیوارهای ستبر زندان با صدای زنان، مردان و جوانان ایران پیوند بخورد و سهمی در دفاع از حقوق بشر و برچیدن طنابهای دار داشته باشیم.
زندانیان اعتصابی ضمن اشاره به اینکه حکومت ایران در سال گذشته میلادی جان بیش از هزار زندانی را از طریق اجرای حکم اعدام گرفته و تعداد این اعدامها در دیماه از ۱۱۰ نفر فراتر رفته است، نسبت به درخطر بودن جان بهروز احسانی و مهدی حسنی، دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام هشدار دادند. این دو زندانی درحالی که درخواست اعاده دادرسی در پرونده آنها ثبت شده، با خشونت از زندان اوین ربوده شده و به سلولهای بند امن واحد ۳ زندان قزلحصار، محل نگهداری زندانیان در آستانه اجرای حکم اعدام منتقل شدهاند.
در بخش دیگری از بیانیه، زندانیان به نقطه شروع کارزار و مسیر پیموده در اعتراض به اعدام اشاره کرده و گفتهاند:
شروع کارزار سهشنبههای نه به اعدام، سال گذشته از آنجایی آغاز شد که موج اعدامها آنچنان گسترده و فراگیر شد که در هیچ جای جهان سابقه نداشت. این امر نمیتوانست تصادفی یا صرفاً حقوقی - جزایی باشد. در ابتدای موج اعدامها، نامهای تظلمخواهانه از زندانیان عادی زیر حکم اعدام منتشر شد که از همه زندانیان و مردم ایران برای نجات جان خود و انبوه محکومان در صف اعدام، طلب استمداد و یاری کرده بودند. شروع کارزار سهشنبههای نه به اعدام، مصادف شد با هفتمین روز پس از اعدام زندهیادان محمد قبادلو و فرهاد سلیمی، زندانیان سیاسی و عقیدتی قزلحصار. اعضای اولیه کارزار، با اعتصاب غذای خود به اعتراض علیه اعدامها برخاستند. زندانیان به این دلیل روز سهشنبه را برای اعتصاب انتخاب کردند که عموماً محکومان به اعدام را روزهای دوشنبه به سلول انفرادی منتقل کرده و در سحرگاه چهارشنبه اعدام میکردند.
در ادامه بیانیه، با اشاره به حمایتهای داخلی و بینالمللی از مبارزه برای لغو مجازات مرگ آمده است:
مطابق ماده سوم اعلامیه جهانی حقوق بشر «هر کسی حق زندگی و حیات دارد» و مطابق ماده پنجم «هیچ انسانی را نمیتوان مورد رفتار ظالمانه و برخلاف انسانیت و شئون بشری قرار داد.» همچنین، اعدام «مجازاتی جبرانناپذیر و غیرقابل بازگشت» است و مخالفت و مقاومت در برابر آن، وظیفه هر انسان آزاده و شریف است.
اما در ایران تحت حاکمیت دیکتاتوری دینی اعدام به ابعاد غیر قابل باوری رسیده و به ابزاری برای ارعاب مردم مبدل شده است و عموم مردم را به این وسیله به گروگان گرفتهاند. در ایران حکم اعدام، نه یک مجازات قانونی بلکه به یک ابزار سیاسی برای سرکوب و انتقام از مردم ایران مبدل گشته است. این حقیقت وظیفه ما را در مقابله با سرکوب و شکنجه و اعدام مضاعف میکند و امیدواریم به این وظیفه جامه عمل بپوشانیم.
کارزار «سهشنبههای اعتصابی نه به اعدام» از سهشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲ از سوی زندانیان سیاسی در ایران آغاز شد. سهشنبه هر هفته شمار بیشتری از زندانیان زندانهای مختلف ایران که با اتهامهای گوناگون در حبساند به این کارزار اعتصابی میپیوندند. تاکنون زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در ۳۴ زندان ایران به این کارزار پیوستهاند و هر سهشنبه بهطور دستهجمعی علیه مجازات اعدام دست به اعتصاب غذا میزنند. بسیاری از آنها شاهد اعدام همبندیهای خود بودهاند.
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همچنان با ماشین اعدام، جان میگیرد
در هفته جاری سازمان حقوق بشر ایران از اعدام یک زندانی به نام مصطفی امیننژاد، ۳۳ ساله در زندان عادلآباد شیراز خبر داد. طبق این گزارش مأموران او را چند روز پیش از اجرای حکم از زندان پیربنوی شیراز به زندان عادلآباد منتقل و در سحرگاه روز پنجشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ اعدام کردهاند. این زندانی سه سال پیش بابت اتهامهای مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. او در زمینه ساخت و ساز ساختمان فعال داشت.
سازمان حقوق بشر ایران همچنین از اعدام یک زندانی در زندان لاکان رشت در روز شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳ خبر داده است. هویت او حجت پناهی، ۳۸ ساله گزارش شده که به نقل از یک منبع مطلع سهسال پیش بهدلیل قتل دوستش با «انگیزه ناموسی» بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. او پیش از بازداشت در بازار میوه و ترهبار مشغول به کار بوده است.
خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران هم از اعدام سه زندانی در زندان مرکزی کرج و یک زندانی در زندان ملایر در سحرگاه یکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳ خبر داد. طبق گزارش هرانا، ماموران زندان فرهاد فردینی، اهل هرسین کرمانشاه، صمد هاشمی و فرزاد میرزایی را که از سوی دادگاه انقلاب به اتهامهای مربوط به مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند در ندامتگاه مرکزی کرج به دار آویختهاند. بر مبنای گزارش هرانا هویت زندانی اعدامشده در زندان ملایر نیز حمید جهانگیری، ۳۶ ساله احراز شده که با اتهامهای مشابه به اعدام محکوم شده بود.
هرانا همچنین از انتقال سه زندانی در زندان قزلحصار کرج به سلول انفرادی خبر داده است.
روزنامه ایران هم در هفته گذشته در گزارشی از صدور حکم اعدام برای یک مرد در شهرستان نور خبر داد. او متهم است که با همدستی برادرش خواهرشان را به خاطر «حفظ آبرو» به قتل رسانده است. برادر دیگر به حبس محکوم شده است.
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همچنین در یک بازه زمانی کوتاه سه روزه، دستکم ۱۰ زندانی در زندانهای مختلف ایران اعدام کرد. در زندان ساوه یک زندانی که به اتهام قتل یک مأمور نیروی انتظامی محکوم شده بود، چهارشنبه ۳ بهمن اعدام شد. در همین روز در زندان قزلحصار کرج سه زندانی به نامهای امید بشارتلو، جواد جابری و یک فرد ناشناس دیگر به اتهام قتل اعدام شدند. روز دوشنبه یکم بهمن نیز چند اعدام اجرا شد. در زندان برازجان حجت شهریاری به اتهام قتل با انگیزه ناموسی، در زندان دستگرد اصفهان سعید دیانی به اتهام جرائم مرتبط با مواد مخدر، در زندان وکیلآباد مشهد عارف عزیزی و غلامرضا صیدمحمدخانی، هر دو به اتهام قتل، اعدام شدند. یکشنبه ۳۰ دی نیز در زندان گرگان بهرام ولیپور و حسین فرهادی به اتهام جرائم مرتبط با مواد مخدر اعدام شدند.