فرزاد صیفی‌کاران ــ عاتکه رجبی در گفت‌وگو با زمانه روایتی از بازداشت همراه با خشونت خود، بازجویی‌های همراه با توهین و تحقیر، و پرونده‌سازی نیروهای امنیتی علیه او ارائه می‌دهد. چند نفر من را بازجویی کردند، سعی داشتند من را تهدید کنند، یکی گفت رفتی که گُم بشوی، دیگر پیدایت نمی‌شود. یکی دیگر گفت تو را آتش می‌زنم، کاش بازجویت من بودم… خیلی سعی کردند تیپ و ظاهرم را مسخره کنند... سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت، معلمان مانند سال گذشته با فرخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان بار دیگر تجمع اعتراضی برگزار کردند. مطالبه تجمع سراسری معلمان اعتراض به سرکوب شدید معلمان، خواست آزادی معلمان زندانی، محکومیت حملات شیمیایی به مدارس و نیز پیگیری مطالبات صنفی آنها بود که در فضایی شدیدا امنیتی در شهرهای سراسر ایران برپا شد.

همزمان با اصرار وکلای زهرا و هدی توحیدی، دو فعال سیاسی زندانی در ایران، مبنی بر آن که آنها «مشمول عفو» اعلام شده از سوی رهبر ایران هستند و نباید زندانی می‌شدند، خبرگزاری قوه قضاییه با ارایه استدلال‌هایی، این موضوع را رد کرده است. میزان، خبرگزاری قوه قضاییه، در گزارشی درباره این دو خواهر که هم‌اکنون در زندان اوین به سر می‌برند، نوشته: «مندرجات در پرونده و استعلام دادسرا از ضابط نشان می‌دهد زهرا و هدی توحیدی با گروهک‌های معاند و برانداز در ارتباط بوده‌اند و براساس بند (ج) بخش اول عفو مقام معظم رهبری به مناسبت دهه فجر سال ۱۴۰۱، عدم عضویت و وابستگی در گروهک‌های معاند و برانداز یکی از شروط بهرمندی از عفو بوده است در نتیجه این افراد مشمول عفو نمی‌شدند.»

موانع برای مهاجران، چراغ سبز برای کالاها: بحران ها می گذرند، اما یک واقعیت همچنان ماندگار باقی می ماند: اصل گرایش اروپا به تجارت آزاد، همچنان به نابودی مشاغل صنعتی در فرانسه دامن می زند. در حالی که دولت ها مراقبت های خود از مرزها برای سد کردن موج مهاجرت را تشدید می کنند، آنچه ضرورت فوری به شمار می رود، مبارزه با دامپینگ اجتماعی ( کاهش بهای کالا از طریق کاهش دستمزدها م) به کمک باز گرداندن تعرفه های گمرکی است که از اواخر دهه ی ۱۹۸۰ شدیدآ کاهش یافته است.

همزمان با انتشار تصاویر و اخباری از انتقال تسلیحات نظامی سنگین حکومت ایران در کردستان ایران، یکی از رهبران احزاب کرد مخالف حکومت ایران این تحرکات نظامی را تایید کرد. عبدالله آذربار، عضو کمیته رهبری حزب کومله کردستان، با اشاره به توافق امنیتی اخیر بین تهران و بغداد گفت که فشارها بر احزاب کرد مخالف جمهوری اسلامی «جدی است» و «تردد و فعالیت رسانه‌ای و گردهمایی‌های آنها محدود شده است». در ماه‌های گذشته حملات هوایی و فشار بر روی احزاب کرد مخالف جمهوری اسلامی به شدت افزایش پیدا کرد، و حکومت ایران همچنین تلاش کرد با همکاری با دولت مرکزی عراق محدودیت‌هایی علیه این گروه‌ها اعمال کند.

اتحادیه های کارگری دانمارک خواهان اخراج نمایندگان جمهوری اسلامی از آی ال او شدند و از تظاهرات نهم ژوئن و مطالبات آن حمایت کردند.
متن بیانیه اتحادیه های دانمارک: همبستگی با کارگران ایران در آستانه ی صد و یازدهمین اجلاس سالیانه سازمان جهانی کار! ما تشکلات کارگری دانمارک، از مبارزات کارگران ایران برای دست یابی به حقوق بنیادی خود از جمله برای " آزادی تشکل و حق سازماندهی " و "حق سازمان دهی و بستن پیمان های دستجمی" که در مقاوله نامه های 87 و 98 سازمان جهانی کار مستند شده، پشتیبانی می کنیم.

حزب حكمتیست(خط رسمی):  اگر کسی بدنبال یافتن سرنخ تروریستی بودن جمهوری اسلامی ایران است باید رفتار این نظام ضدبشری با مردم در ایران، بخصوص با کارگران اعتصابی و معترض، با صف میلیونی دختران نافرمان، با خواننده رپ معترض، با دانشجو چپ و کمونیست، با معلم و رهبر اعتراضات کارگری و نمایندگان و سخنگویانشان را ببیند تا عمق و ابعاد تروریسم جمهوری اسلامی ایران علیه هشتاد میلیون انسانی که نان و هستی و زندگی شان گروگان بقا این نظام ضدبشری شده است، را ببیند.

 پنجم ژوئن آکسیون اعتراضی کمپین برای آزادی کارگران زندانی مقابل اجلاس آی ال او اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار یک کارزار مهم کمپین برای آزادی کارگران زندانی (Free Them Now) است و امسال در شرایطی که جامعه در التهاب انقلاب قرار دارد کمپین با تاکید بر بایکوت جهانی حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی کارزار اخراج جمهوری اسلامی از آی ال او را به پیش میبرد.

تنش میان طالبان و جمهوری اسلامی که ظاهرا به خاطر اجتناب طالبان از دادن حقابه ایران از آب رودخانه هیرمند شروع شده است، بار دیگر نشان داد که ناسیونالیسم ایرانی چه ظرفیت آماده ای برای خدمت به جمهوری اسلامی دارد. در جریان این تنش، "تمامیت ارضی، خاک پاک، مام میهن، تاریخ پرافتخار" رگ غیرت ملی و فاشیستی این جریان را متورم کرد و همچنانکه انتظار میرفت در خدمت جمهوری اسلامی به خط شد. این البته اولین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود که ناسیونالیسم ایرانی در کنار جمهوری اسلامی قرار میگیرد.

 کنفدراسیون اتحادیه های کارگری جهانی در حالی در سمینار سالانه سازمان جهانی کار شرکت می کنند، که امسال مصادف است با چهلمین سالگرد حمایت شان از جنبش کارگری ایران که در ۱۹۸۳ میلادی (۱۳۶۲) به شماره پرونده ۱۱۸۷ ثبت شده است. گزارش اعتصابات کارگری و سرکوب، زندان و اعدام گسترده آن دهه خونین را اگر با سال ۱۴۰۲ مقایسه کنیم، مشاهده خواهد شد که هر سال تعداد اعتراضات فراتر است و وضعیت کارگران ایران به لحاظ اقتصادی و اجتماعی به درجات پایین تری سقوط کرده است.