اتحادیه تشکلهای کامیونداران و رانندگان سراسر ایران با انتشار اطلاعیهای در ششمین روز اعتصاب، بازداشت یازدهنفر از همکاران خود در شهر کرمانشاه را شدید محکوم کرد و از ادامهی اعتصاب خبر دارد. در گزارشی دیگر آمده است که تانکرهای حمل سوخت پالایشگاه آبادان به اعتصاب رانندگان و کامیونداران پیوسته اند.
به نام عدالت، به نام جاده، به نام رنجِ بیپایان چرخهایی که سکوت نکردند…
در ششمین روز از اعتصاب سراسری، بار دیگر صلابت و اراده رانندگان شریف در سراسر کشور جلوهای تازه یافت. شش شهر دیگر به خیزش بزرگ پیوستند و بر شمار شهرهای همراه افزوده شد و اکنون به ۱۳۰ شهر رسیده است. نیسانداران شریف در قوچان و گلپایگان نیز با درک درد مشترک، دست اتحاد به سوی کامیونداران دراز کردند. این همبستگیها ستونی محکم برای پیروزی ماست.
رژه باشکوه کامیونداران در اراک، فریادی خاموشناشدنی از اتحاد، عزت و پایداری بود. این حرکت نمادین، پاسخی صریح بود به تمام تهدیدها، وعدههای توخالی و فشارهای آشکار و پنهان.
اما امروز، خبری تلخ، شعله خشم را در دل تمام رانندگان روشن کرد: دستگیری ۱۱ تن از همکارانمان در کرمانشاه. ما به روشنی اعلام میکنیم که این اقدامات نهتنها کوچکترین خللی در ارادهی ما ایجاد نمیکند، بلکه ما را مصممتر میسازد.
صدها تن از رانندگان غیور کرمانشاه، در واکنش به این ظلم، مقابل استانداری این استان تجمع کردند. ما همگی، در سراسر ایران، پشت آنان ایستادهایم. خواستار آزادی فوری و بیقید و شرط همکارانمان هستیم و هشدار میدهیم:
سرکوب، دستگیری و تهدید، پاسخی به مطالبات مشروع نیست؛ بلکه نشانهای از استیصال در برابر موج خروشان عدالتخواهی ماست.
ما تا رسیدن به حقوقمان، تا تحقق کرایه عادلانه، بیمهی درست، امنیت جادهای، و کرامت انسانی، از پا نخواهیم نشست.
این راه، راه ماست. این صدا، صدای ماست. و این اتحاد، شکستناپذیر است.
درود بر رانندگان غیرتمند ایران
اتحادیه تشکلهای کامیونداران و رانندگان سراسر ایران ۶ خرداد ۱۴۰۴
تانکرهای حمل سوخت پالایشگاه آبادان به اعتصاب رانندگان و کامیونداران پیوستند
اتحادیه آزاد کارگران ایران روز چهارشنبه خبر داد: بنا بر گزارشهای منتشره در شبکه های اجتماعی، در هفتمین روز اعتصاب متحدانه و سراسری کامیونداران و رانندگان، تانکرهای حمل سوخت پالایشگاه_آبادن نیز به این اعتصاب پیوستند.
اعتصاب کامیونداران و رانندگان در حالی هفتمین روز خود را پشت سر میگذراند که نهادهای حاکمیتی جز تهدید و دستگیری تعدادی از رانندگان در برخی شهرها و دادن وعده های پوچ و توخالی، هیچ اقدامی را برای رسیدگی به خواستهای آنان انجام ندادهاند و تلاش دارند با توسل به “سرکوب و وعده-وعید” اعتصاب متحدانه و قدرتمند رانندگان و کامیونداران را تضعیف و نهایتا آنرا به شکست بکشانند.
با این حال، تعداد شهرها و بخشهایی که به این اعتصاب می پیوندند بطور پیوستهای رو به افزایش است و از طرف دیگر همبستگی با رانندگان اعتصابی در افکار عمومی کشور روز به روز در حال گسترش می باشد.