نرگس محمدی، برندۀ جایزه نوبل صلح و زندانی سیاسی، که هم اکنون برای معالجه خارج از زندان به سر می‌برد، در مصاحبه با روزنامۀ فرانسوی فیگارو بار دیگر از وضعیت زنان ایران و افغانستان به عنوان تصویری روشن از تبعیض جنسیتی یاد کرده و ...
از جامعۀ جهانی خواسته است که این تبعیض را مصداق جنایت بداند. نرگس محمدی گفته است که جنایت شمردن تبعیض جنسیتی نه فقط پایان سرکوب، تبعیض و فقر زنان را میّسر می‌سازد، بلکه نیز یکی از بال‌های رژیم‌های مذهبی اقتدارگرا را فلج می‌کند.
به گزارش رادیو بین المللی فرانسه، نرگس محمدی در جای دیگری از این گفتگو تأکید کرده است که جمهوری اسلامی بدون هیچ مانع و نگرانی حقوق بشر و حقوق زنان را نقض می‌کند و ماهیتاً ناتوان از پذیرش آزادی، دموکراسی و برابری حقوقی است. نرگس محمدی تأکید کرده است که در چهل و شش سال گذشته جمهوری اسلامی ثابت کرده که ناتوان از اصلاح خود است و تنها پاسخ آن به مردم به کارگیری زور است.
برندۀ جایزۀ نوبل صلح در جای دیگری از اظهاراتش افزوده است که ایران مستعد قیام است و در جریان دهه‌های گذشته خیزش‌های بزرگ اجتماعی در عرصه‌های مختلف در این کشور روی داده که موجب جهش‌های فکری، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شده‌اند.
نرگس محمدی سپس گفته است که سقوط رژیم بشار اسد بار دیگر پایان یک نظام دیکتاتوری در خاورمیانه را نشان داد. وی گفته است که خاورمیانه با قدرت‌گیری و سقوط مستبدان بیگانه نیست. اما، برای مردم ایران سقوط اسد از معنای ویژه‌ای برخوردار است، زیرا مستبد سوریه از حمایت جمهوری اسلامی نیز برخوردار بود. به گفتۀ نرگس محمدی، از نگاه مردم ایران، سقوط اسد پس از تضعیف شدن نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در منطقه نشانه‌ای گویا است… او گفته است : مسیری که پیش روی ما رسم شده مملو از مانع و در عین حال امید و عشق به زندگی است.
برندۀ جایزه نوبل صلح وظیفۀ خود را کمک به توسعه و آبادانی ایران و دستیابی مردم این کشور به یک زندگی شرافتمندانه دانسته است. او گفته است که زندانی شدن‌های مکرر او هرگز یأس و ناامیدی وی را حتا در درون زندان باعث نشدند. نرگس محمدی دریافت جایزۀ نوبل صلح را پیش از هر چیز نشانۀ توجه جامعۀ جهانی به خیزش “زن، زندگی، آزادی” و مبارزۀ مردم ایران برای دستیابی به آزادی و دموکراسی دانسته است. او گفته است که جمهوری اسلامی در نتیجۀ مقاومت مدنی زنان در خیابان‌ها که از حمایت کامل مردم نیز برخوردار بود متحمل ضربه‌ای جبران ناپذیر شد. به گفتۀ او حجاب اجباری همواره ابزار مؤثری در خدمت رژیم‌های دینی بوده تا از طریق آن انقیاد و بردگی و سرکوب را در جامعه تداوم ببخشند.
به گفتۀ نرگس محمدی جمهوری اسلامی یک دیکتاتوری دینی است و چهل و شش سال حکومت اسلامی به وضوح نشان داده‌اند که این حکومت مخالف دموکراسی، آزادی بیان و افکار، حقوق بشر و حقوق زنان و همچنین محیط زیست است. او گذار ایران به دموکراسی را نیازمند یک جامعۀ مدنی قدرتمند دانسته است.
