تعرض به مهاجران "افغانستانی" موقوف

اخبار و تصاویر رفتار جمهوری اسلامی با كارگران و مهاجرین افغانستانی، تیراندازی به آن ها در مرزها برای جلوگیری از ورودشان به خاک ایران، اخراج اجباری با تعقیب و ضرب و جرح انسان های مصیبت زده و فراری از طالبان، متهم کردن کارگران با پیشینه افغانستانی به "خشونت و تجاوز"، تحریک ناآگاه ترین بخش جامعه به تعرض به محل های كار و زندگی آنها، تبلیغ بیشرمانه که گویا کارگران افغانستانی جا را به کارگر ایرانی تنگ کرده اند، تحریک نیروهای خود و اقلیت عقبمانده ی جامعه که  كارگران و مهاجران افغانستانی را هر کجا هستند به ماموران دولتی معرف کنند، خانه گردی و تعقیب آنها در كوچه و خیابان و درخواست از مردم كه به آنها اجناس نفروشند، گوشه ای از تعرض گسترده و شنیع و جنایات سازمان یافته علیه فراریان از جهنم افغانستان و همسرنوشتان ما است.

حتی در برخی از شهرها به دستور دادستانی فروختن نان به افغانستانی ها را ممنوع کرده ا ندو تبلیغات و تحریكات وسیعی علیه آنها راه انداخته اند. این رفتار جنایتکارانه، بشریت را به یاد زندگی برده ها در چند قرن پیش می اندازد. ماموران دولتی و امامان مساجد اقامت و کار كارگران و مهاجران افغانستانی در کرمانشاه را ممنوع اعلام کردند و با بیشرمی تمام می گویند حضور آن ها را در شهرها به صفر می رسانیم. در بسیاری از استانهای دیگر نیز چنین اقدامات جنایتكارانه و ضد انسانی، ممنوع كردن ورود كارگران و مهاجران افغانستانی به اماكن عمومی، به كافه ها و رستورانها و...، در این مدت و زیر سایه فضای جنگی و عربده كشی های نژاد پرستانه و ناسیونالیستی، افزایش یافته است. این خشونت و تحقیر انسان جز بازگشت به دوران بربریت نام دیگری ندارد.

در یکی از روایت های تکان دهنده کارگران مهاجر آمده است که می گویند ما ۲۵ نفر بودیم و ساعت ۱۲ شب خواستیم از مرز ایران عبور کنیم که نیروهای مرزی به ما شلیک کردند و ۵ نفرمان را کشتند و بقیه را با ضرب و جرح به افغانستان برگرداندند. به گزارش مقامات دولتی در مدت اخیر روزانه بین ۵ تا ۶ هزار مهاجر افغانستانی را به زور اخراج و به جهنم طالبان حواله داده می شوند. این در  حالی است که بخشی از مهاجرین دارو ندارشان را حراج کرده و حاضرند بهر بهایی از دست وحوش طالبان به ایران فرار کنند.

دولت جمهوری اسلامی مدعی است که حدود ۵ میلیون مهاجر افغانستانی در ایران است. این بزرگ نمایی به این خاطر است تا کارگران و مردم ایران را از حضور این انسان های مصیبت زده بترسانند و علیه آنها با تحریكات عقب مانده و "خارجی" ستیزانه بشورانند. مقامات کثیف جمهوری اسلامی  چنین تبلیغ می کنند که گویا بحران اقتصادی و زندگی زیر خط فقر کارگران ومردم ایران به دلیل حضور مهاجران افغانستانی است و به این شیوه مردم محروم و كارگران را به جان همدیگر می اندازند.

مهاجران افغان اساسا کارگران و خانواده های بیکاری هستند که آوار مصیبت و بربریت اسلامی طالبان برسرشان خراب شده و گرسنگی محض تهدیدشان می کند. این انسان های مصیبت زده شایسته ی استقبال جامعه ی ایران و بخصوص طبقه کارگر همسرنوشت شان هستند. این انسان ها در سخت ترین شرایط کار و بدون هیچ قانونی توسط کارفرماها و سرمایه داران بویژه در شهرداری ها، کارهای ساختمانی، كوره پزخانه ها و معادن با دستمزد ناچیز استثمار می شوند.

بعلاوه، جمهوری اسلامی در ماه های اخیر و زیر سایه فضای جنگی در منطقه و تخاصمات با اسرائیل، پرچم ناسیونالیسم ایرانی را برافراشته تر و با شعار "چو ایران نباشد تن من مباد" ناسیونالیسم و قوم گرایی را باد میزند، انسان ها را به ایرانی و غیرایرانی، حتی کورد و فارس و بلوچ، شیعه و سنی تقسیم کرده تا با تحری عقب مانده مذهبی و قومی و نژاد پرستانه و ایجاد تفرقه در صفوف مردم محروم و در صفوف طبقه كارگر نفاق افكنی كند، آنها را به جان هم بیندازد و همه را به جان كارگران و مهاجران افغانستانی بیندازد، به دشمن هم تبدیل كند و به حیات ننگین خود ادامه دهد. 

کارگران، مردم آزادیخواه ایران

شما تا حالا به حرمت انساندوستی و همسرنوشتی بشردوستانه آغوشتان را به روی مهاجران افغانستانی این فراری های از مصیبت طالبان گشوده اید، همچنان به دفاع از حقوق انسانی شان ادامه دهید. تعرض جمهوری اسلامی به این انسان ها غیر قابل بخشش و غیر قابل قبول است، این تعرضی به صف ما ما محرومین و استثمار شدگان و بردگان نظام كاپیتالیستی است. نظامی كه چندین دهه از كارگر فراری از افغانستان با تحمیل فقر و محرومیت همه جانبه در اعماق زمین، در شرایط سخت با كار طاقت فرسا و بدن هیچ مزایانی، سود تولید كرد. اینها محرومترین بخش طبقه كارگر و همسرنوشتان ما هستند. این تعرض به كارگران و مهاجران افغانستانی خاتمه نمی یابد، این شروع تعرضی گسترده به ما، به طبقه كارگر و مردم محروم و به جنبش عدالتخواهانه ما، به زندگی و حرمت و كرامت ما است. در ایران ثروتمند که داراییهایش توسط مشتی بورژوازی حاكم، فاسد و اختلاسگر و غارتگر اموال جامعه قبضه شده است جا و امکانات رفاهی نه تنها برای مردم ایران بلکه برای مهاجران افغان هم هست. اگر ثروت و قدرت دست کارگران و مردم باشد، این کشور ظرفیت تامین رفاه و خوشبختی چند برابر جمعیت کنونی را دارد. به جمهوری اسلامی اجازه ندهید به این انسان ها مثل برده، مقصر و تبعه ی کشوری به نام افغانستان که توسط بربریت طالبان به ویرانه تبدیل شده است، رفتار کنند. این انسان ها حق دارند کار کنند و دستمزد مکفی بگیرند، حق دارند اجازه اقامت داشته باشند و فرزندانشان به مدرسه برومد. حق دارند زندگی انسانی و با حرمت و کرامت داشته باشند. نگذارید این انسان ها به کام مرگ نظام جهنمی طالبان برگردانده شوند. اجازه ندهید جمهوری اسلامی با شعار نژادپرستانه ی ایران و ایرانی، نیروهای نظامی اش را به جان مهاجرین و کارگران با افغانستانی به نام تبعه خارجی بیندازد. به جمهوری اسلامی فرصت ندهید تا یک روی دیگر بربریتش را درست مثال دوره برده داری که برده ها به مکان های صاحبان برده که زمین و اموال جامعه را تصاحب کرده و به غارت برده بودند، اجازه ورود نداشتند، با مهاجران و کارگران افغان و خانواده ها و کودکانشان به شیوه برده داران چند قرن پیش رفتار و تحقیر کند. 

جنبش های طبقاتی و اجتماعی آزادیخواهانه و برابری طلبانه ی شما می تواند تضمین کند که چیزی به نام تبعه ی خارجی و بیحقوق کردن انسان هایی که سرنوشت مشترکی دارند، بی معنی و پوچ است. اجازه ندهید رفتاری که طالبان با انسان های همسرنوشت ما به نام "افغان" دارد، جمهوری اسلامی هم به همان شیوه با این مردم رفتار کند.

 شعار انسانیت، آزادی و برابری که شعار جنبش کارگری؛ جنبش آزادی زن، جنبش های اجتماعی فرهنگیان، بازنشستگان، پرستاران و دانشجویان است، شامل همه ی همسرنوشتان مان که به جامعه ی ما پناه می آورند هم می شود.

حزب حکمتیست- خط رسمی

۲۸ مهر ماه ۱۴۰۳- ۱۹ اکتبر ۲۰۲۴