"مقابله با اعدام و زندان و دستگیری و خواست آزادی زندانیان سیاسی، امروز جنبشی قوی و جدی از زندانها و در میان زندانیان تا صف خانواده های آنان تا مراكز كاری و تحصیلی و... است و همه جا را فرا گرفته است."
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی حكم اعدام ۶ نفر از جوانان اكباتان را صادر كرده است. در این پرونده (پرونده موسوم به اكباتان) بر اساس گزارشات منتشر شده، با رای "مستشاران شعبه سیزدهم دادگاه كیفری" "حكم قصاص نفس" برای میلاد آرمون، علیرضا كفایی، امیر محمد خوش اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی و علیرضا مرزپورناك، به جرم كشته شدن یك بسیجی در دوره اعتراضات مردم اكباتان بعد از قتل حكومتی مهسا امینی، صادر شده است. گویا رئیس شعبه با حكم مخالف بوده و رای او در اقلیت مانده است.
صدور حكم اعدام برای ۶ نفر از جوانان انسان دوست و آزادیخواه در اكباتان، تلاش دو ساله حكومت و مراجع "قانونی" برای یافتن دلیلی در توجیه احكام جنایتكارانه خود، دستگیری های وسیع از مردم و جوانان اكباتان بعد از اعتراضات ۱۴۰۱، صادر كردن حكم بازداشت برای دهها نفر، محبوس کردن آنها در زندان و سلولهای انفرادی، شكنجه و تلاش برای اعتراف گیری اجباری از "بچه های اكباتان"، نمیتواند دلیلی برای پیدا کردن کسانی باشد که یك عنصر جانی و بسیجی را كشته اند. هدف اصلی، محاكمه جوانان اكباتان و مردم ایران به جرم آزادیخواهی و اعتراضات متحد همه جانبه در سال ۱۴۰۱ است. این ماجرا تلاشی برای ترساندن و عقب راندن مردمی است كه برای بهود زندگی، در دفاع از حق زن و آزادی و عدالت، در دفاع از حرمت و كرامت انسانی خود، متحد به میدان آمدند و اكباتان را به یكی از كانونهای اعتراضی و انقلابی و آزادیخوهانه تبدیل كردند.
شهرك اكباتان و جوانان آن در خیزش آزادیخواهانه ۱۴۰۱ در دفاع از حق زندگی، حق زن و آزادی و برابری به یكی از كانونهای جدال مردم آزادیخواه ایران تبدیل شد. در آن دوره جوانان اكباتان، مردم آزادیخواه، دختران و پسران برابری طلب به شیوهای مختلف، متحد و هماهنگ، صحنه های پرشوری از جدال برای آزادی، علیه آپارتاید جنسی، علیه استبداد و بی حقوقی را رقم زدند، و در قلب دهها میلیون انسان آزادیخواه به وسعت ایران جای گرفتند. شهرک اكباتان هر روز مركز جدال بود و هر روز نیروهای اطلاعاتی، بسیجی و نظامی و... علیه مردم اكباتان بسیج میشدند، به جوانان حمله میكردند و شب و روز به این شهرک لشكر میكشیدند تا مردم آزادیخواه و جوانان اكباتان را عقب برانند، صدایشان را خاموش و همسبتگی و اتحاد انسانی آنها را در هم شكنند و هیچوقت هم موفق نشدند. اكباتان یكی از سنگرهای آزادیخواهی جنبشی بود كه در سراسر ایران با شعار "زن، زندگی، آزادی"، با پرچم آزادی و برابری، جمهوری اسلامی را به لبه پرتگاه نزدیك كرد، گشت ارشاد را عملا از صحنه این منطقه جارو كرد، دستگاه سركوب را فلج كرد و آزادی بیان و پوشش را عملا به حاكمیت تحمیل كرد. جنبشی كه فضای جامعه و توازن قوای میان مردم آزادیخواه، میان طبقه كارگر و زنان و نسل جوان برابری طلب را به نفع پایین جامعه و به زیان جمهوری اسلامی تغییر داد. اكباتان و جوانان آن و آزادیخواهی و صف متحد و همبسته آنان، هنوز خاری در چشم حاكمین است و به همین دلیل "بچه های اكباتان" حكم شنیع اعدام میگیرند.
كیس "بچه های اكباتان" و دو سال زندان و محاكمه و فشار به آنها و نهایتا حكم اعدام آنها برای تنبیه و ترساندن مردم اكباتان و فعالین و جوانان جنبشی صادر شده است كه در میان طبقه كارگر، نسل جوان، در صف زنان، معلم و بازنشسته و پرستار و مردم محروم ریشه دوانده است. ترس از این جنبش، نه تنها آینده جمهوری اسلامی بلكه و بعلاوه آینده كل ارتجاع ضد زن، ضد برابری و آزادی را تیره و تار كرده است.
اعتراض به احكام صادر شده علیه "بچه های اكباتان" در میان مردم آزادیخواه، در میان اقشار محروم و نهاد و شخصیتهای انسان دوست و برابری طلب فراوان است. جامعه ایران و مردم انسان دوست اجازه نخواهند داد كه فرزندان خود، عزیزان خود را به این سادگی اعدام كنند. نباید گذاشت جنایتكاران و قضات و دستگاه كشتارشان، جسارت كنند اسرای ما را به راحتی و با پرونده سازی های كذایی اعدام كنند. دفاع از این عزیزان و فشار به حاكمین برای عقب نشینی در اعدام آنها کمترین وظیفه هر انسان آزادیخواهی است.
ماشین كشتار آزادیخوهان، معترضین و مخالفین در این دوره، در دل فضای جنگی ملتهب در منطقه و زیر سایه خطر جنگ، فعال شده است. جمهوری اسلامی میكوشد زیر سایه تبلیغات جنگی میان خود و اسرائیل، فضای جامعه ایران را نظامی كند، ترس را بر جامعه بگستراند و دسته دسته زندانیان سیاسی را به جرایم واهی و پرونده های خود ساخته، اعدام كند. تلاش میكند با اعدام آزادیخواهان و مخالفین خود، مردم آزادیخواه را و جنبش اعتراضی و انسانی در این جامعه را عقب براند.
مقابله با اعدام و زندان و دستگیری و خواست آزادی زندانیان سیاسی، امروز جنبشی قوی و جدی از زندانها و در میان زندانیان تا صف خانواده های آنان تا مراكز كاری و تحصیلی و... است و همه جا را فرا گرفته است. هماهنگ و متحد كردن و وسعت دادن به این جنبش و راه انداختن اعتراضات هماهنگ علیه احكام جنایتكارانه اعدام و از جمله حكم اعدام "بچه های اكباتان" وظیه همه ما، وظیفه رهبران و فعالین جنبش آزادیخواهانه مردم ایران در میان طبقه كارگر، در صف معلم و دانشجو، در میان زنان و بازنشستگان و در همه محلات شهرهای ایران است. باید صدای جوانان اكباتان باشیم و قصابان و جنایتكاران جمهوری اسلامی، وكلا و قضات و مقامات آنها را مجبور به عقب نشینی كنیم و این از ما ساخته است.
