چند هفتە بیشتر بە روز فرخندە اول ماە مە (۱۱ اردیبهشت) روز همبستگی جهانی کارگر باقی نماندە است. روزی کە با گذار از همە ی موانع و شکست دادن تلا‌شهایی کە برای از میان برداشتن آن توسط حکومت های سرمایە داری انجام گرفتە ...
تا کنون بە عنوان یک روز ماندگار و با اهمیت وبا دست آوردهای بسیار با همت کارگران و احزاب و اتحادیە های کارگری پایدار و بە اهداف اولیە خود وفادار ماندە و هر سالە در کشورهای بسیاری گرامی داشتە می شود.
اول ماە مە امسال بە دلیل قدرتگیری احزاب دست راستی، تشدید تضادها میان طبقە کارگر با سرمایەداران، گرایش بە جنگ و نظامی گری در کشورهای مختلف، تشدید بحران زیست محیطی و تداوم جنگ ها در اوکراین و نسل کشی مردم فلسطین در غزە توسط دولت جنایتکار اسرائیل گستردە تر از سال گذشتە برگزار خواهد شد.
امسال روز کارگر، در شرایطی فرا می رسد کە چهرە جهان از لحاظ زیادی نسبت بە سال گذشتە تغییر کردە است. تعرض دولت های سرمایەداری بە دست آوردهای مبارزاتی جنبش کارگری در همە جای جهان حتی در کشورهای اروپای شمالی با قدرت گیری جریانات راست افراطی در این کشورها،در امریکا، اروپا وسایر کشورهای سرمایە داری تشدید شدە است.
خطر جنگ در اثر بحران اقتصادی سرمایە داری، شکل گیری قدرت های نوظهور اقتصادی وتشدید رقابت بین آنان در جهان افزایش یافتە است، نئولیبرالیسم اقتصادی و جهانی سازی امپریالیستی در شرف فرو پاشی قرار گرفتە است و فقر و بی عدالتی و شکاف میان فقیر و غنی در سطوح ملی و بین المللی ژرفتر شدە است.
گرایش بە ملی گرایی افراطی بیش از پیش رونق گرفتە و جنگ تعرفە کە از طرف ترامپیستها وارد مرحلە تازەای شدە است، همبستگی نوع نئولیبرالیستی را با چالش جدی مواجە کردە است و تضادها بین کشورهای سرمایە داری را بیشتر کردە است.
در کشور ما بحرانهای اقتصادی اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی تشدید و سیاست شوک درمانی در دولت مسعود پزشکیان با شتاب بیشتری در حال اجراست.
پیشبرد این سیاست کە بنام آزاد سازی انجام می شود همراە با منجمد کردن دستمزدها بە فقر و تهی تر شدن سفرەهای مردم خصوصا مزد و حقوق بگیران وتهی دستان شهری و روستایی دامن زدە است، تعداد جمعیت زیر خط فقر را بیشتر و شکاف طبقاتی را ژرفتر کردە است.
رشد سر سام اورقیمت مواد غذایی ، مسکن ودارو همراه با شتاب‌گیری تورم و سقوط ارزش ریال، موجب کاهش بیشتر ارزش واقعی دستمزدها شده است. تداوم سیاست سرکوب و انجماد دستمزدها، در کنار حذف یارانه بیشتر کالاهای اساسی، بحران معیشتی را تشدید کرده است
سال گذشتە اختناق و سرکوب نیز تشدید شد. دامنە تعرض فقط بە قوانین حمایتی محدود نماند، تعداد زیادی از رهبران و فعالین تشکلهای کارگری و از همە بیشتر رهبران و اعضای تشکلهای فرهنگیان زندانی و صدها نفر دیگر از کار اخراج و یا توبیخ اداری و مزدی شدند. رهبران اصلی سندیکای واحد دوبارە دستگیر و محاکمە و حکم زندان گرفتند.
با این همە تشدید سرکوب ها مانع از تداوم و گسترش اعتراضات نشد. طی یک سال اخیر بیش از ۱۳۰۰ مورد اعتراض و اعتصاب گزارش شدە رخ دادە است.
از نظر سازمانیابی، اتحاد و همبستگی در میان تشکلهای کارگری و بطور کلی میان کارگران خاصە در صنعت نفت و پتروشیمی و گروە ها بازنشستگی پیشرفتهای محسوسی بوجود آمد اما نسبت بە گستردگی اعتراضات برای اینکە بتوانند حکومت و سرمایە داران را بە عقب نشینی در زمینە های اساسی وادار کند و بە بهبود دستمزدها و حقوق ها و وضعیت شغلی منجر شود کافی نبود.
تغییر قوانین بازنشستگی و تامین اجتماعی، خصوصا افزایش سن و سابقە، در مشاغل عادی و سخت و زیان آور، حذف بسیاری از اێن مشاغل از شمول قانون بازنشستگی کارهای سخت و زیان آور، کاهش حقوق های بازنشستگی، ضربە سنگین دیگری بە حقوق بنیادی کارگران در سال گذشتە بود کە حکومت توانست آنرا بدون روبرو شدن با مقاومت گستردە کارگران پیش ببرد.
اعتراضات کلا بی دست آورد نبود، ولی ناکامی ها بیشتر از کامیابی ها بود. علت اصلی ناکامیها تشدید سرکوب و مهمتر از آن پراکندگی و سازمان نایافتگی جنبش کارگری واعتراضات بود.
تلاشهای حکومت برای تقسیم واحد های صنعتی، خدماتی بزرگ بین غارتگران وابستە بە خودش زیر عنوان خصوصی سازی در سال گذشتە بی سرو صدا و بدون اطلاع رسانی تشدید شد و شمار بزرگی از صنایع و معادن بە بە آقا زادگان واگذار شد.
با این اوصاف گسترش و رادیکالتر شدن اعتراضات همراە با افزایش آگاهی طبقاتی در شرایطی کە مخالفت با حکومت در میان مردم بیشتر از همیشە و حکومت ناتوانتر از گذشتە است، نمی تواند باعث افزایش نگرانی رژیم نشود. تلاش برای برگزاری روز جهانی کارگر توسط وزارت کاربازتابی از این نگرانی است
مصادرە و دولتی کردن روز جهانی کارگر بخشی از تعرض بە حقوق کارگر است کە بایستی جنبش کارگری و تشکلهای آن با اتحاد و همبستگی و کوشش برای برگزاری مشترک این روز، آنرا در نطفە خفە کنند.
گروە کار کارگری حزب چپ ایران همە ی کارگران، تشکلها و سازمانهای مدافع حقوق زحمتکشان را با الهام از روح همبستگی در جنبش اول ماە مە بە اتحاد و همبستگی برای دفاع از حقوق کارگران، استقرار عدالت اجتماعی و آزادی و دفاع از صلح فرا می خواند و معتقد است یگانە راە رهایی از فقر و بی عدالتی و استبداد، اتحاد و همبستگی، سازمانیابی و تشدید و گسترش اعتراضات سازمانیافتە است. بیایید با هم حول مطالبات و اهداف مشترک مان متحدانە برای رسیدن بە زندگی بهترمبارزە کنیم.
