هلال احمر فلسطین جزئیاتی تکان‌دهنده از روایت یکی از امدادگران خود منتشر کرده است که گفته سربازان اسرائیلی پس از حمله به کاروان امدادی، نیروهای امداد را در حالی که هنوز زنده بودند، هدف گلوله قرار دادند.
اسعد النصاصره، امدادگر ۴۷ ساله فلسطینی، یکی از دو نفری است که از حمله ۱۵ مارس به کاروان امدادی جان سالم به در برد؛ حمله‌ای که به کشته شدن ۱۵ امدادگر و نجاتگر منجر شد. النصاصره گفته است پس از این حمله در غزه، از سوی نیروهای اسرائیلی به مدت ۳۷ روز بازداشت و شکنجه شد.
اجساد ۱۵ امدادگر و نجاتگر بعداً توسط نیروهای هلال احمر و سازمان ملل در یک گور دسته‌جمعی کشف شد. شاهدان گفته‌اند اجساد هنوز یونیفورم به تن داشتند و برخی دست‌هایشان بسته بود، گرچه ارتش اسرائیل این ادعا را رد کرده است.
بر اساس روایت النصاصره، برخی از امدادگران پس از حمله اولیه زنده مانده و در حال فریاد برای کمک بودند که توسط نیروهای اسرائیلی هدف گلوله قرار گرفتند.
او در یکی از آمبولانس‌های اعزامی هلال احمر از رفح حضور داشت که همراه با آمبولانس‌های دیگر، یک کامیون آتش‌نشانی، خودروهای وزارت بهداشت و یک خودروی سازمان ملل، برای انتقال اجساد قربانیان حمله هوایی اسرائیل به محل اعزام شده بودند. النصاصره همراه با رفیق خود، رفعت رضوان، در همان آمبولانس بود که ویدیویی از حمله به خودرویشان ضبط کرده بود. این ویدیو بعداً از موبایل او بازیابی شد و نشان می‌داد چراغ‌های خودرو روشن و علائم هشدار فعال بودند؛ موضوعی که روایت اولیه ارتش اسرائیل را که مدعی شده بود هیچ علامت هشداردهنده‌ای فعال نبوده، رد می‌کند.
طبق گزارش هلال احمر، پس از تیراندازی شدید اولیه که در ویدیو نیز ثبت شده، النصاصره برای حفظ جان خود به پشت آمبولانس پناه برد و با حفر زمین تلاش کرد پنهان شود. پیکر محمد الهیله، یکی از امدادگران کشته‌شده، بر روی او افتاده بود. النصاصره گفته الهیله پیش از مرگ به شدت زخمی بود و او را در آغوش گرفت.
پس از پایان تیراندازی، النصاصره صدای نزدیک شدن سربازان اسرائیلی به خودروها را شنیده است. او گفته برخی از امدادگران هنوز زنده بودند و برای کمک فریاد می‌زدند، اما سربازان آن‌ها را نیز به ضرب گلوله کشتند.
هلال احمر گفته است النصاصره احتمالاً به این دلیل زنده ماند که سربازان تصور کرده بودند او مرده است. اما وقتی متوجه شدند او زنده است، یکی از سربازان اسلحه‌اش را به سمت سر او نشانه رفت. النصاصره با التماس و به زبان عبری گفته است: «شلیک نکنید، من اسرائیلی هستم.» مادر او شهروند فلسطینیِ اسرائیل بود. همین امر باعث سردرگمی سربازان شد و در نهایت تصمیم گرفتند او را نکشند.
او را وادار کردند لباس‌هایش را درآورد و او را به درون گودالی انداختند. النصاصره گفته تصور می‌کرد در آستانه اعدام است. او در حالی که چشمانش بسته بود، از لای پارچه توانست نگاهی به خودروهای منهدم شده بیندازد، اما اجساد را ندید.
تنها امدادگر دیگری که از این حمله جان سالم به در برد و چند ساعت بعد آزاد شد، گفته دیده بود که النصاصره به دست نیروهای اسرائیلی بازداشت شده است.
پس از بیش از دو هفته بی‌خبری از او، النصاصره در تاریخ ۲۹ آوریل آزاد شد. او هنوز درباره این تجربه هولناک به‌صورت عمومی صحبت نکرده و به گفته همکارانش همچنان دچار آسیب روانی است.
هلال احمر گفته النصاصره در مدت بازداشت ۳۷ روزه، مورد ضرب‌وشتم، تحقیر و شکنجه جسمی و روانی قرار گرفته است. او به مدت سه روز در انزوای کامل و در اتاقی موسوم به «اتاق دیسکو» نگهداری شده که در آن موسیقی بسیار بلند پخش می‌شده؛ به‌طوری‌که احساس خون‌ریزی از بینی و گوش پیدا کرده است.
ارتش اسرائیل در پاسخ به پرسش گاردین گفته النصاصره «براساس اطلاعات مرتبط با فعالیت‌های تروریستی» بازداشت شده و پس از تحقیقات، تصمیم گرفته شده که او را بدون صدور حکم بازداشت دائم آزاد کنند.
هلال احمر تأکید کرده النصاصره همچنان تحتتأثیر صحنه‌های هولناک تیراندازی، اجساد همکاران زخمی و کشته‌شده‌اش، و عذاب وجدانی که از زنده‌ماندن دارد، رنج می‌برد.
در این حمله، هشت امدادگر، شش کارمند دفاع غیرنظامی غزه و یک کارمند سازمان ملل کشته شدند. ارتش اسرائیل ابتدا اتهامات را رد کرد، اما در پی تحقیقاتی داخلی، اذعان کرد خطاهایی مانند «سوءتفاهم عملیاتی» و «نقض دستورات» رخ داده است. معاون فرمانده واحد درگیر نیز به دلیل ارائه گزارش ناقص و نادرست از سمت خود برکنار شده است.
فیلیپ لازارینی، رئیس آژانس امداد سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا)، این حمله را «اعدام صحرایی» توصیف کرده است. او گفته جسد کامال، امدادگر آنروا، در کنار اجساد امدادگران هلال احمر در گور دسته‌جمعی پیدا شده و علت مرگ او ضربات سنگین به پشت سر بوده است.
سخنگوی آنروا نیز گفته تحقیقات تخصصی آنان ادعای اسرائیل را رد می‌کند که مدعی شده بود کامال با گلوله کشته شده؛ زیرا نشانه‌ای از اصابت گلوله وجود ندارد، بلکه علت مرگ، ضربات سنگین با شیئی مانند قنداق اسلحه بوده است.
