معاون وزیر راه و شهرسازی ایران با جدی توصیف کردن مسئله حاشیه‌نشینی در کشور خبر داد که در حال حاضر «حدود ۶.۵ تا هفت درصد جمعیت ایران امروز در حاشیه شهرها زندگی می‌کنند».
عبدالرضا گلپایگانی در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایلنا که روز یک‌شنبه، پنجم اسفند، منتشر شد وضعیت استان‌های خراسان رضوی (عمدتا شهر مشهد)، سیستان و بلوچستان، هرمزگان (بندرعباس)، خوزستان و تهران را «بحرانی‌تر» توصیف کرد.
او گفت: «در برخی از شهرهای استان تهران عدد، رقم و آمار اسکان‌های غیر رسمی بسیار بالا است و در درون شهر تهران هم شاهد حاشیه‌نشینی هستیم و حاشیه‌نشینی وارد محدوده شهر تهران شده است. در دره اسلام‌آباد و دره فرحزاد، محله اوقاف، خاک سفید و جنوب شرق تهران و بخشی در منطقه ۱۹ تهران شاهد رشد محدوده حاشیه‌نشینی هستیم.»
کارشناسان و پژوهشگران همواره علت گسترش حاشیه‌نشینی در تهران و مراکز استان‌ها را تجمع و تمرکز امکانات و مراکز کسب و کار در این شهرها دانسته‌اند.
اما به گفته معاون وزیر راه علت اصلی گسترش حاشیه‌نشینی در استان‌های شرقی ایران خشکسالی است، مشکلی که دولت در سال‌های گذشته از حل آن ناتوان بوده و مدام بزرگ‌تر شده است.
گلپایگانی گفت: «در استان‌های شرقی کشور وجه مشترک علت گسترش حاشیه‌نشینی خشکسالی‌های طولانی بوده که در ۳۰ الی ۴۰ سال گذشته رخ داده است.»
مشکل حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ ایران در حالی پس از نزدیک به نیم‌قرن حکومت جمهوری اسلامی هم‌چنان «جدی» و «رو به رشد» توصیف می‌شود که روح‌الله خمینی، بنیانگذار حکومت، بارها به محمدرضاشاه پهلوی حمله کرد که چرا حلبی‌آبادها را «آباد کرده» و به حاشیه‌نشینی دامن زده است.
معاون وزیر راه آماری از میزان کنونی حاشیه‌نشینی در استان‌ها ارائه نکرده، اما در سال ۱۴۰۱ ایسنا به نقل از مرکز آمار نوشته بود که «بیش از یک میلیون نفر در چهار شهر زابل، زاهدان، چابهار و ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان حاشیه‌نشین هستند.»
سازمان بهزیستی ایران شمار حاشیه‌نشینان در کشور در سال ۱۳۹۵ را ۱۲ تا ۱۳ میلیون نفر و در سال ۱۳۹۷ حدود ۱۹ میلیون نفر اعلام کرده بود.
