ما دانشجویان دانشگاه تهران، از آغاز تجمعات اعتراضیمان برای خونخواهی امیرمحمد خالقی عزیز و مطالبهی شناسایی و محاکمهی قاتلان و نهادهایی که قصورشان، این واقعهی تلخ را رقم زد، بارها تأکید کردیم که ...
هیچ نسبتی با خیانتکاران به ملت ایران، از جمله سلطنتطلبان و گروهک تروریستی مجاهدین، نداریم و به هیچ جریان سیاسی نیز اجازهی سوءاستفاده و بهحاشیه بردن مطالبات برحقمان را نخواهیم داد.
فارغ از پیگیریهایی که دانشگاه و فراجا برای شناسایی و دستگیری زورگیران قاتل و تأمین امنیت اطراف خوابگاهها انجام دادند، نهادها و سازمانهایی که با اهمالکاری در انجام وظایفشان، زمینههای این واقعهی تلخ را فراهم کردهاند، باید به افکار عمومی پاسخگو باشند. بعد از انتشار اسناد و پیگیریهای دانشگاه تهران، محقانه خواستاریم شهرداری تهران و فراجا نیز با انتشار اسناد، نشان دهند که چه اقداماتی در زمینهی تأمین امنیت خیابانهای اطراف خوابگاهها و مجموعههای دانشگاهی انجام دادهاند.
قصور شهرداری تهران و فراجا در عمل به وظایف خود، امنیت جانی و مالی تمامی شهروندان را به خطر انداخته است. این دو سازمان قطعا در ریختهشدن خون امیرمحمد خالقی و سایر شهروندانی که به دلایل مشابه، جان و مال و سلامتی خود را از دست داده و میدهند، شریک هستند. اگر بخش زیادی از تمرکز فراجا به پوشش زنان در خیابانها معطوف نمیشد، اگر شهرداری تهران بودجهی عمومی شهر را صرف حجاببانها و تبلیغات شهری ایدئولوژیک نمیکرد و اگر اولویتهای این نهادها براساس منافع شهروندان تنظیم میشد، آیا باز هم شاهد ناامنی در خیابانهای شهر بودیم؟ شهرداری تهران و نیروی انتظامی باید در دانشگاه حاضر شوند و به دانشجویان در اینباره پاسخ دهند. نهاد قضایی نیز باید افراد و سازمانهای مقصر را به افکار عمومی معرفی کرده و مورد پیگرد قضایی قرار دهد.
همچنین اقدامات هیأت رئیسهی فعلی و سابق دانشگاه تهران باید به صورت شفاف مورد واکاوی قرار گیرد و مشخص شود که سابقاً برای تامین امنیت دانشجویان چه اقداماتی انجام دادهاند؟ آقای مقیمی، ریاست سابق دانشگاه تهران، باید به افکار عمومی و دانشجویان پاسخ دهد که چرا تمرکز خود را بر پوشش دانشجویان و استخدام حجاببان قرار داده و از امنیت جانی و مالی دانشجویان غفلت کرده است.
مطالبهی اصلی ما فارغ از موضوعات مربوط به پیگیری امنیت جانی و مالی شهروندان، تشکیل شورای صنفی مستقل، مقتدر و برخاسته از نظر دانشجویان است که فارغ از هر محدودیت سیاسی و امنیتی بتواند صدای رسای دانشجویان و پیگیر مطالبات آنان باشد و همچنین توانایی اعتراض مدنی داشته باشد.
این تجمع در راستای تحقق و پیگیری مطالبات مذکور است و اگر تا پایان فروردین پیشِ رو، مطالبات ما توسط نهادهای مربوطه محقق نشوند، فراخوانهای بعدی صادر خواهد شد.
«تنها صدای سرکوبپذیر، صداییست که به تنهایی شنیده میشود. در این راستا، از دانشجویان دانشگاههای دیگر دعوت میکنیم با برگزاری تجمعات مشابه در روز یکشنبه، همراه این صدا باشند.»
یکشنبه، پنجم اسفندماه «ساعت ۱۲:۳۰»
مقابل کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران
«نفرنفر حجاببان، دریغ از یک نگهبان!»