به اول مه، روز جهانی کارگر، نزدیک می‌شویم. بیش از ۱۳۰ سال است که روز جهانی کارگر الهام بخش و سمبل مبارزه و تلاش برای زندگی بهتر، و آزادی و رهایی بشر بوده است.
رهایی از استثمار و بردگی مزدی و اعلام کیفرخواست نه تنها علیه استثمار و ستم اقتصادی بلکه همچنین علیه همه تبعیضات و بیعدالتی‌ها، علیه سرکوب‌ها و بی‌حقوقی‌ها و علیه همه مصائب جامعه. رهایی جامعه در گرو رهایی از بردگی مزدی، رهایی از استثمار و تبعیض و نابرابری است.
تا بردگی مزدی و استثمار هست، تا نظام سرمایه‌داری حاکم است، تا اقلیتی مفتخور و میلیاردر همه امکانات جامعه را در چنگ خود گرفته‌اند، نه تنها فقر و بیکاری و بی‌خانمانی، بلکه ستم سیاسی و سرکوب و انواع تبعیضات و بی‌حقوقی‌ها نیز هست. این بی‌حقوقی‌ها و تبعیضات ذاتی این نظام و شرط بقای آن است.
نظام اسلامی حاکم بر ایران، بعنوان یکی از عقب‌مانده‌ترین، هار‌ترین و فاسدترین رژیم‌های سرمایه‌داری، مصداق بارز همه این بی‌حقوقی‌ها و تبعیضات است و جهنمی واقعی بر اکثریت عظیم مردم حاکم کرده است. بی‌جهت نیست که همبستگی عمیقی میان بخش‌های مختلف جامعه علیه این نظام شکل گرفته است. کارگر و بازنشسته، معلم و پرستار، زن و دانشجو، هنرمند و ورزشکار، نویسنده و وکیل، که مورد انواع خشونت‌ها و ستم‌های وحشیانه این نظام‌اند، به اشکال مختلف از یکدیگر حمایت می‌کنند و بر خواست‌های انسانی کل جامعه تاکید می‌کنند. اگر جمهوری اسلامی مصداق بارز همه ستم‌های سرمایه‌داری است، همبستگی بخش‌های مختلف جامعه نیز مصداق بارز امر و عزم مشترک جامعه برای ریشه کن کردن این ستم ها و رسیدن به یک جامعه آزاد و برابر و انسانی است.
اول مه فرصتی است که همه بخش‌های تحت ستم جامعه و همه فعالین زن زندگی آزادی همبستگی خود را با اعتراضات کارگری مستحکم کنند و علیه فقر و فساد، علیه تبعیضات فاحش طبقاتی و برای سرنگونی حکومت اسلامی صفوفشان را فشرده‌تر کنند. این تنها افق پیش روی جامعه برای رهایی از شر حکومت اسلامی و رهایی از همه مصائب حاکم بر جامعه است.
در شرایطی که جمهوری اسلامی فقر غیر قابل توصیفی به اکثریت عظیم مردم تحمیل کرده است، در شرایطی که رژیم در اوج ضعف و بحران قرار داد و شکست‌های زیادی از زنان شجاع و مردم انقلابی و معترض خورده و خاکریزهای متعددی را از دست داده است، اول مه فرصتی است برای عرض اندام متحدانه و قدرتمند فعالین جنبش کارگری و همه جنبش‌های آزادیخواهانه و همه مردم ستمدیده علیه این رژیم. در عین حال اول مه فرصتی است برای طبقه کارگر و فعالین و تشکل‌های آن که پرچم رهایی کل جامعه را هر چه مصمم‌تر برافرازد و در پیشاپیش جامعه معترض و ملتهب ایران این وضع را تماما عوض کند و آزادی و برابری و رفاه را مستقر کند. پیش بسوی یک اول مه قدرتمند و تاریخی!
گرامی باد اول مه روز جهانی کارگر
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۸ فروردین ۱۴۰۴، ۱۷ آوریل ۲۰۲۵
