بیتوجهی مسئولان به ایمنی کار بار دیگر جان هفت کارگر در معدن زغالسنگ دامغان و یک کارگر معدن سنگآهن مهاباد را گرفت. وعدههای مسئولان ادامه دارد: «رسیدگی میکنیم».
هفت ماه پس از حادثه معدن طبس که در آن ۵۳ کارگر کشته شدند، روز یکشنبه ۱۷ فروردین بر اثر ریزش معدن سنگآهن در روستای عبداللهآباد مهاباد یک معدنکار به نام حسن فلاح جان خود را از دست داد و یک نفر دیگر مصدوم شد. در این حادثه پنج کارگر معدن دچار حادثه شدند. کمال احمدی، بخشدار مرکزی مهاباد دلیل ریزش معدن را «بارشهای چند روز اخیر» دانست.
به فاصله یک روز، در عصر دوشنبه ۱۸ فروردین بر اثر گازگرفتگی در معدن زغالسنگ جواهر در منطقه مهماندویه دامغان، هفت کارگر جان خود را از دست دادند. این نخستین روز فعالیت اکتشافی این معدن پس از مدتها توقف در فعالیت بود.
کارگران کشتهشده که سه نفرشان اتباع افغانستانی بودند در تونلهای معدن محبوس شدند و پیکر آنها پس از چند ساعت از معدن خارج شد. اسامی کارگران کشتهشده در این حادثه، احمد شکاری، مهدی گیلکی، هانی گیلکی، طلاحسین ابراهیمی (افغانستانی)، مجتبی اکبری (افغانستانی)، علی ابراهیمی (افغانستانی) و مرتضی شکاری (پیمانکار معدن) ، اعلام شد.
حجتالاسلام محمدصادق اکبری، رئیس کل دادگستری استان سمنان دلیل مرگ کارگران این معدن را گازگرفتگی اعلام کرد و طبق روال همیشگی از تشکیل «پرونده قضائی برای بررسی ابعاد و علل وقوع این حادثه» خبر داد.
محمدجواد کولیوند، استاندار سمنان نیز بدون اشاره به اینکه در نبود ایمنی کافی چگونه کارگران این معدن را بهکار کشیدهاند، «خطای فردی و اشتباه محاسباتی» را علت اولیه وقوع حادثه دانست.
این در حالی است که سعید صمدی، دبیر انجمن زغالسنگ کشور گفت این معدن سیستم ایمنی نداشته و عضو انجمن زغال سنگ نبوده است. وزارت کار هم همچون حوادث گذشته در معادن ایران اعلام کرد که تیم ارزیابی اعزام کرده و وعده «بررسی دقیق» داد.
بدین ترتیب در دو روز ابتدای سال جدید هشت کارگر معدن قربانی شدند. این حوادث بار دیگر نشان میدهند که بیتوجهی مسئولان به ایمنی کارگران و ضعف نظارتی همچنان جان کارگران معدن را میگیرد.
با وجود وعدههای مسئولان پس از فجایع قبلی، هیچ تغییر اساسی در ایمنی معادن ایجاد نشده است. انفجار معدن زغالسنگ شرکت معدنجو در ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ نیز به دلیل تصاعد آنی گاز متان در معدن روی داد.
نرخ حوادث کار و مرگ کارگران ناشی از آن مدام در ایران رو به افزایش است. براساس گزارش سازمان پزشکی قانونی ایران، در ششماهه نخست سال ۱۴۰۳، یکهزار و ۷۷ کارگر بر اثر حوادث کار جان خود را از دست دادهاند. بدین ترتیب در این بازه زمانی حدود ۲۰۰ کارگر در هر ماه و حدود ۵۰ کارگر در هر هفته بر اثر حادثه کار و بیتوجهی کارفرمایان و مسئولان جان باختهاند.