یورونیوز با انتشار یادداشتی نوشت: جنگ داخلی سوریه به میدان تقابل قدرت‌های منطقه‌ای تبدیل شده است. اسرائیل با حملات پیشگیرانه به دنبال محدود کردن دارایی‌های نظامی سوریه است، در حالی که لبنان نگران تبعات این بحران است.

همزمان با سقوط دمشق، گمانه‌زنی‌ها درباره چرایی انفعال روسیه در برابر شورشیان افزایش یافته است. بالاخص آن که سوریه در پی هدفی ژئوپلتیک برای مسکو بود و این کشور به واسطه پایگاه‌هایی که در سوریه داشت می‌توانست زمینه را برای مانور در خاورمیانه و آفریقا هموار کند.

در حالی که شورشیان وارد استان حماه شده‌اند، تحلیلگران در باب تحولات این کشور گمانه‌زنی‌هایی را مطرح کرده و مدعی‌اند که در شرایط کنونی شاهد رویارویی در خفا میان ایران و روسیه با ترکیه و آمریکا هستیم، حتی رد پای اوکراینی‌ها نیز در این نبرد آشکار است.

خبرگزاری بلومبرگ گزارش داده که عربستان سعودی در آستانهٔ بازگشت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا به کاخ سفید، در تلاش است فوراً روابط اقتصادی خود با ایران را هم‌زمان با تقویت روابط با ایالات متحده «گسترش» دهد.

فرست پست با انتشار گزارشی مدعی شد، حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل به فرآیند عادی سازی روابط اسرائیل و اعراب در غرب آسیا پایان داد. تشدید تنش‌ها و تحرکات اسرائیل در نهایت زمینه را برای رویارویی تهران و تل‌آویو هموار کرد.

بشار اسد اتحاد بین تهران و دمشق را از حافظ اسد پدر خود به ارث برده است. با گذر زمان و به ویژه آغاز انقلاب سوریه در مارس ۲۰۱۱، این اتحاد به یک ضرورت تبدیل شد. اما، در چارچوب جنگ کنونی در خاورنزدیک، این اتحاد به یک بار سنگین و مزاحم تبدیل شده است.

تحلیل‌های متفاوتی از وضعیت سوریه در منابع داخلی ایران ارائه می‌شود. صحنه نبرد در سوریه هنوز آنقدر شفاف نیست که بتوان آن را به صورت کامل تفسیر کرد. در جریان نوبت پیشین جنگ، بازیگران و پشتیبانان طرفین درگیری متفاوت بودند...

الوف بن سردبیر هاآرتص می‌گوید: اسرائیل سانسور خبری در مسائل نظامی دارد و برخلاف اکثر خبرگزاری های اسرائیلی، روزنامه ما[هارتض] رنج مردم غزه و لبنان را نشان می دهد. به همین دلیل دولت نتانیاهو ما را هدف قرار داده است.