حدودا پنج ماه گذشت از آنروزیکه نیمه دوم ماه آپریل 2023 تیفور سلیمی بابامیری و جوانمرد مام خسروی، هر دو متاهل و دارای دو فرزند، شبانگاه به شیوه ای وحشیانه از سوی ماموران امنیتی رژیم ربوده شدند. ماها از این آدم ربایی گذشت که با سکوت خبری خانواده های آنها را دو چندان شکنجه کردند و کسی نمیدانست گروگان ها زنده اند یا مرده. اداره اطلاعات و سایر نهادهای نیروهای امنیتی در شهرستانها از مکان نگه داری آنها تماما اظهار بی اطلاعی می نمودند، و خود این عملکر بر شدت نگرانی خانواده های آنان دو چندان افزوده بود.
تا اینکه بعد از دو ماه شکنجه های مخوف در تک سلولی اداره اطلاعات جهت اعتراف به جرمهای هرگز مرتکب نشده، وقتی نتوانستند پرونده ساختگی را به تیفور بقوبلانند، و زیر شکنجه از ناحیه چشم و گوش و کتف آسیب شدید دید و متعاقبا بر اثر شدت شکنجه های جسمی و روانی سکته مغزی میکند و ایشان را به بیمارستان اعزام میکنند. شکنجه گران امنیتی آنجا هم به شیوه ای سبعانه نگذاشتند به وضعیتش رسیدگی جدی شود و بهبودی پیدا کند و ضرب و العجل و تحت حفاظت شدید امنیتی ایشان را به بخش قرنطینه زندان دریا انتقال میدهند.
این در حالیست که بنا به اظهارات خانواده این زندانی که طی هفته های اخیر موفق شده اند ایشان را ملاقات کنند، نیاز مبرم به مراقبتهای پزشکی و تداوی فوری دارد. اکنون دو ماه بیشتر است ریاست زندان دریا نیز به فرمان اداره اطلاعات و به بهانه های پوچ و واهی این زندانی را برغم وخامت جسمی در بخش قرنطینه بلاتکلیف نگه داشته است.
ضمنا تا کنون تلاشهای خانواده برای حق برخورداری تیفور از وکیل و معالجه پزشکی بی نتیجه مانده و ریاست زندان در پاسخ به وکیلش گفته اند تا از قرنطینه بیرون نیاید اجازه دیدن موکلش را ندارد!
جان تیفور و جوانمرد و سایر زندانیان که در وضعیت مشابه ایشان بسر می برند در خطر جدیست. می طلبد این روزها بیش از پیش در کنار خانواده زندانیان در بند باشیم و آنها را تنها نگذاریم. می طلبد صف اعتراض و نارضایتی علیه وضع موجود را هر چه بیشتر متحدتر و یکپارچه تر کنیم و صدای رسای زندانیان دربند در سراسر ایران باشیم که رژیم آنها را به گروگان گرفته است. می طلبد صف آزادیخواهی و برابری طلبی در خارج از کشور هم بیش از پیش بر حمایتهای همه جانبه خود جهت آزادی بی قید و شرط و فوری زندانیان در بند استوار باشد.
26.09.2023