دو هفته از آغاز آتش و خون و وحشت جنگ در فلسطین می گذرد، تاکنون هزاران تن به خاک و خون کشیده شده اند، صدها هزار فلسطینی بی خانمان شده اند و ملت فلسطین از یک سو و از سوی دیگر خانواده های کشته شدگان و گروگان گرفته شدگان اسراییلی در عزای عزیزان خود شیون می کنند اما دولت صهیونیستی و حاکمان غزه خم به ابروی خود نمی آورند و کماکان بر عزم جزم خود تا نابودی دیگری پا می کوبند و از «پیروزی»های خود می گویند؟
براستی کدام پیروزی و اگر «پیروزی» برای چه کسی؟ اگر در ۴۸ ساعت نخست حمله غافلگیرانه شبه نظامیان حاکم بر غزه، این ساکنان جنوب اسراییل بودند که مورد تهاجم قرار داشتند و کشته می شدند و گروگان می دادند، اما از روز سوم و بویژه در هفته دوم جنگ، این ملت مظلوم فلسطین است که در زیر بمباران ارتش اسراییل، بطور دسته جمعی کشته می دهد و بی خانمان و آواره می شود!
کدام پیروزی، کشته شدن هزاران قربانی بی گناه، آواره شدن صدها هزار فلسطینی تنها در دوهفته، طلایه «پیروزی» چه کسانی ست؟
برای دولت های ارتجاعی منطقه و از ما بهتران امپریالیست چه باک، جان انسان های بیگناه که ارزشی ندارد چه فرزندان آمران جنگ، در امن و امان و رفاه کشورهای ثروتمند جهان بسر می برند. این جنگ نیز همچون دیگر جنگ های امپریالیستی، مردم را قربانی می کند و منافع کلان دو طرف
جنگ را تامین می کند و افزایش می دهد. بواقع برای سرمایه های امپریالیستی و دولت های ارتجاعی منطقه، اسلحه سازان و نفت فروشان، این جنگ همچون جنگ اوکراین، عین «پیروزی» ست و هرچه طولانی تر شود، این «عین پیروزی» که همانا به جیب زدن ثروت ملل تحت انقیاد، کسب قدرت و تسلیحات بیشتر و توجیه بهتر در سرکوب مردم معترض است، همچنان «عینی»تز و کلان تر خواهد شد!
از یک سو امپریالیسم جهانی بدفاع از ژاندارم منطقه‌ایش دولت صهیونیستی نتانیاهو ادامه می دهد، از سوی دیگر «محور مقاومت» به بهای خون مردم فلسطین سیاست های ضد انسانی خود در ایران و منطقه را با حمایت مسکو به پیش می برد و به بهانه دفاع از مردم فلسطین، ضمن بباد دادن ثروت‌های ملی، مردم کشورهای خود را در اسارت نگاه می دارد و توجه جهانیان را از آنچه در مسکو و تهران و دمشق بر مردم خود می کنند را منحرف می کند تا نه تنها این ستم ها بر ملت خود به فراموشی سپرده شود بلکه به بهانه دفاع از مردم فلسطین فشارهای اقتصادی و امنیتی را بر شهروندان خود بیفزایند و تا جایی به پیش روند کهبه سربازگیری برای اعزام به جبهه‌های جنگ بینجامد!
در این وانفسا آنچه در آن واحد فاجعه بار و همچنین ترحم برانگیز است، موضع ناهنجار «روشنفکران» چپ و راست ایرانی ساکن امن و رفاه نسبی کشورهای امپریالیستی ست!
این دانشمندان محترم که در دوران جنگ سرد یخ زده اند، کماکان در همان حالت یخزده وارد هزاره سوم شده اند و برغم آتش دوران جنگ گرم هنوز اسیر یخ های مذاهب اختراعی و جبهه بندی های خود در قرن گذشته هستند!
این دسته از نسل های در حال انقراض هنوز نفهمیده اند که جهان دو قطبی مطلوب ایشان که یک طرف امپریالیسم جهانی و طرف دیگر آن قطب مدعی سوسیالیسم بود بپایان رسیده است!
امروز جنگ بین دولت صهیونیستی و جهادگران اسلامی، از جنس جنگ رهایی بخش بین ملت ویتنام و اشغالگران امپریالیست فرانسوی و بدنبال شکست ارتش امپریالیستی فرانسه در حماسه «دین بین فو» و جایگزینی آن با ارتش امپریالیستی آمریکا نیست!
برای یک ذهن آزاد از خرافات مذهبی-ایدیولوژیک خیلی سخت نیست تا بفهمد جنگ اوکراین که با گذشته یکسال همچنان ادامه دارد و همچنان از دو طرف قربانی می‌گیرد و خرابی و بی خانمانی ببار می آورد جنگ ویتنام نیست، جنگی بین سرمایه ها و زرادخانه های نظامی امپریالیستی ست و ماهیت جنگ هیچ ربط و شباهتی به جنگ رهایی بخش ویتنام ندارد!
جنگ فلسطین نیز که دو هفته از آغاز آن می گذرد هیچ شباهتی به مبارزات توده ای مردم ویتنام، رهبری حزب کمونیست ویتنام، ارتش سرخ ویتنام شمالی و نیروهای از جان گذشته ویت کنگ «نه» دارد!
از نظر نویسنده با پایان جنگ سرد و آغاز دوران جنگ گرم، جنگ امروز فلسطین همچون جنگ اوکراین، جنگی ارتجاعی برای تقسیم مجدد جهان بین قطب‌های گوناگون سرمایه، تجدید آرایش در مناطق تحت نفوذ کشورهای امپریالیستی و یارکیری از میان دولت های ارتجاعی وابسته به سرمایه های شرق و غرب عالم است!
خب اگر آنچه گفته شد درست باشد، کمونیست ها در کجای چنین جنگ های ارتجاعی امپریالیستی قرار دارند؟
کمونیست ها همواره و در همه جا، در کنار خیل عظیم تولیدکنندگان قرار دارند. کمونیست ها در برج های عاج های آنچنانی نمی زیند و با شعارهای ضربا زورا به نفع یک طرف جنگ، توده های عظیم تولیدکنندگان را به هیمه شدن در جنگ های امپریالیستی تشویق نمی کنند!
کمونیست ها به مردم می گویند: جنگ بین دولت های سرمایه‌داری جنگ ما نیست!
کمونیست ها به مردم می گویند: از فرستادن فرزندان خود به جبهه‌های جنگ امپریالیستی خودداری کنید!
کمونیست ها به مردم می گویند پیروزی هر طرف جنگ به هر قیمتی؛ که شما با گوشت و پوست و خانه و کاشانه خود می پردازید، رفتگان شما را به زندگی بازنمی گردانند و تغییری مثبت در شرایط زندگی شما ایجاد نخواهد کرد!
کمونیست ها به مردم می گویند: برنده شدن هر طرف یک جنگ امپریالیستی باعث خانه خرابی بیشتر هر دو ملت قربانی جنگ خواهد بوده است، هست و خواهد بود!
کمونیست ها همواره به مردم می گویند: برای بهبود شرایط زندگی خود بر علیه دولت سرمایه‌داری حاکم، خود را سازماندهی، مجهز و انقلاب کنید!
زنده باد انقلاب!
برقرار باد حاکمیت مستقیم اکثریت عظیم تولیدکنندگان!
زنده باد کمونیسم!
هادی میتروی
آبان‌ماه ۱۴۰۲ در تبعید