طی هفته های اخیر تا کنون خبری از امکان حضور زنان در ادارات دولتی و خصوصی، دانشگاه ها و مکاتب عرصه های اجتماعی نیست. حضور زنان در متن جامعه با اما و اگر و اختلاف همراه است. حق تحصیل و کار، آزادی، حضور در عرصهی عمومی، فعالیتهای اجتماعی و سیاسی و برخورداری از مصئونیت و آزادی و امنیت همواره خواست ما بوده و هست.زنان باید در عرصه های سیاسی، اجتماعی و رهبریت حضور داشته باشند. این‌بار میدان در دست زنان و مادرانی است که فرزندان و شوهران و برادران شان را از دست داده اند.
با هجوم نفرات طالبان به پایتخت افغانستان، او دریافت که زندگی‌اش به ناگهان در معرض خطر جدی قرار گرفته است. چند روز بعد، او همراه با خانواده‌اش به آلمان گریخت و در آنجا داستان پرماجرای فرارش را برای بی‌بی‌سی تعریف کرد.خانم غفاری، ۲۹ ساله، به یک مقام دولتی مهم دست یافته و به صدایی در دفاع از حقوق زنان تبدیل شده بود. او معتقد است که این دستاوردها باعث شده تا طالبان او را تهدیدی برای خود بدانند زیرا طالبان به خاطر اعتقاد به اجرای برداشت تند از قوانین شرعی در مورد محدودیت نقش زنان شهرت دارند. خانم غفاری گفته است که "صدای من قدرتی دارد که هیچ اسلحه‌ای ندارد."
بیانیه مهم ده‌ها نفر از فعالین مدافع حقوق زنان از افغانستان و ایران و آلمان و انگلیس، در دفاع از حقوق زنان در افغانستان و علیه طالبان! همراه شوید! با قدرت گرفتن مجدد نیروی ارتجاعی و ضد زن طالبان در افغانستان، همه مردم دنیا از این حرف میزنند که اولین قربانیان این حکومت، میلیونها زن هستند.هنوز چند روزی از قدرت گرفتن این جریان ارتجاعی نگذشته که فرمان ازدواج کودکان دختر و محبوس شدن زنان در خانه ها و تحمیل حجاب اجباری و قوانین اسلامی از طرف مسئولین این باند مطرح میشود و کم کم هر جا که امکانش بوده تعرض به زنان و دختران را آغاز کرده اند.
هنوز چند ساعتی از ورود طالبان به کابل نگذاشته بود که چهار زن در خیابانهای کابل در حالیکه مشتی ارازل و اوباش طالبان با اسلحه آنها را در محاصره گرفته بودند، شجاعانه با بلند کردن چند پلاکارد و شعار اعتراضی اعلام نمودند که حاضر به قبول سلطه این گروه ارتجاعی و ضد بشری نیستند. این اعتراض چهره ای جهانی به خود گرفت و تقریبا تمام رسانه های دنیا آنرا رصد نمودند. این را باید سر آغاز یک جدال بسیار مهم در جامعه ی افغانستان به حساب آورد.
«می‌بوسمت در بین طالب‌ها نمی‌ترسی» سروده ی زیبای از شاعر جوان افغان است که در روز عاشقان (ولنتاین) با صدای گیرای یک آوازخوان جوان به گوشها رسید و غوغا برپا نمود. غوغا تابان آوازخوان جوان افغان به روز سه شنبه، ۱۴ فبروری ۲۰۱۹ که معادل به روز عشاق یا ولینتاین است، شعری از رامین مظهر، شاعر افغانی را سروده و در رخنامه فیسبک و چینل یوتیوبش گذاشت. اشتراک‌گذاری و صحبت در مورد نوار تصویری بانو غوغا تابان، از سوژه‌های داغ و جذاب این هفته در شبکه‌های اجتماعی است که در ادامه کامپاینی «به عقب بر نمی‌گردیم» که از سوی هزاران تن کاربران و فعالین حقوق در فیسبک و تویتر دست به دست میشود.
فراه سقوط کرد اما تعهد ما به مبارزه و عدالت هرگز سقوط نخواهد کرد! به ادامه سقوط پی‌در‌پی ولسوالی‌ها و ولایات، فراه نیز به جنایتکاران طالبی تحویل داده شد. دولت که از قبل برنامه سپردن این ولایت را به طالبان داشت، ابتدا به شیوخ قطر اجازه داد تا در آن ولایت مستقر و طالبان را پشتیبانی مالی و تسلیحاتی نمایند. در پی آن بی‌کفایت‌ترین و فاسدترین والیان را به فراه فرستاده این ولایت را از هر نگاه در پرتگاه تباهی قرار داد که امروز مردم رنجدیده و نظامیان پایین رتبه قربانی سیاست خاینانه ارگ و امریکا می‌شوند. پوسیدگی و ستم حکام پوشالی دلیل اصلی عدم ایستادگی مردم در برابر لشکر جهل و بربریت طالب گشت.
کودکی که هرگز متولد نشد همراه مادرش به قتل رسید: در این هفته بازهم دو شهر سنندج و سردشت به قتلگاه سه زن و کودکی که هنوز بدنیا نیامد بود تبدیل گشت. بیان و سحر مرادی در محله ی حاجی آباد بدست همسر بیان کشته شدند. طبق اخبار منتشر شده در میدیای اجتماعی بیان مرادی چند ماهه حامله بوده است. مرد مجرم تاکنون دستگیر نشده و خانواده مرادی نگران هستند که این مرد بار دیگر برای انتقام از این خانواده اقدام به قتل دیگری بکند و قربانی بگیرد.
آساره پویان: زنان در ایران تحت سلطه جمهوری اسلامی در شرایط دردناکی بسر می برند. تقریبا در هیچ حوزه ای از زندگی نیست که آنها با ظلم وستم آشکار مواجه نباشند. به همین دلیل هم مساله ستم بر زنان در کشور ما یک مساله کاملا ملموس است که در بطن جامعه تحت سلطه ما نهادینه شده است.در جامعه ایران در حال حاضر زن ستیزی ناشی از ذات درونی حاکمیت نظام سرمایه‌داری وابسته و مناسبات ارتجاعی آن می باشد، نظامی که در جهت حفظ منافع طبقه سرمایه‌دار حاکم تنظیم شده است.
دعوت به سمینار مطالبات و چشم اندازهای جنبش زنان در گفتگو با الهه امانی: در روز یکشنبه، اول آگوست از ساعت ۹ صبح به وقت غرب آمریکا (۲۰:۳۰ در ایران و ۱۸:۰۰ به وقت اروپای مرکزی)، اقدام مشترک تشکلهای مستقل زنان ایرانی در سراسر دنیا، در کنار هم برنامه جامعی را با پخش زنده، و به صورت رایگان، در اختیار مخاطبین قرار خواهند داد.جهت کسب آگاهی بیشتر و حضور در سمینار به لینکهای زیر مراجعه فرمایید.
روزنامه همشهری: براساس نتایج نظرسنجی‌ها «احساس ناامنی در شهر» و «قرارگرفتن تحت تدابیر کنترلی» توسط مردان خانواده از مهم‌ترین چالش‌های روزمره زنان به‌شمار می‌روند. فضا‌های سبز، تاکسی‌ها، محل کار، مترو، اتوبوس‌ها، شبانه‌های شهری، کافه‌ها، رستوران‌ها، حتی چهاردیواری خانه‌ها و… تجربه همه چیز می‌تواند به‌واسطه جنسیت فرد تغییر کند. کلمات، حتی کلمات هم می‌توانند معنای دیگری در یک جهان زنانه پیدا کنند؛ کلماتی مثل قدم‌زدن، خلوت‌کردن، دوچرخه‌سواری، امنیت و…. روزمره‌های بسیاری را همین قواعد نوشته و نانوشته عجیب تغییر می‌دهند و تحمل این خط جدا‌کننده نامرئی، اما ملموس را سخت‌تر می‌کنند.
زنان همیشه کار کرده اند. امورات دشوار مزرعه و دامداری بعلاوه کار طاقت فرسای بچه و خانه داری بر دوش زنان طبقه محروم و زحمتکش سنگینی کرده است. کاپیتالیسم و بهره کشی از نیروی کار زن در شهر و روستا داستان صد ساله مناسبات غالب است. اما با این وجود کار مزدی زنان پدیده نسبتا جدیدی بنظر میرسد که با شتابی سرسام آور همچون یک گلوله آتشین در طی بخصوص دو دهه اخیر سراسر جغرافیای ایران، روستاها و شهرها را بهم میبافد.
امروز در تاریخ ۱ مرداد ۹۸ پدر و مادر پیرم بعد از طی ۱۳ ساعت مسافت از دزفول به تهران و با وجود خستگی و دلی شکسته برای ملاقات با سپیده به زندان شهرری(قرچک) مراجعه کردند. مسئولین پس از تفتیش آنها اجازه حضور در سالن ملاقات و دیدار با سپیده را دادند ولی از بدو ورود یکی از مسئولین زن به خاطر یک انگشتری که در انگشت پدرم بود و در هنگام تفتیش تحویل زندان‌بان نداده بود، دائما به او تذکر می‌دادند و با ایجاد ناآرامی باعث عدم تمرکز دیدار سپیده با اعضای خانواده شدند.
نقش فراموش شده فمینیست های کشورهای شرق و جنوب،فمینیسم که امروز به یکی از موضوعات داغ رسانه ای تبدیل گشته و مقالات بسیاری را به خود اختصاص می دهد دارای تاریخچه ایست که زوایای ناشناخته بسیاری دارد. به عنوان مثال به سهم کشورهای بلوک شرق سابق در دستاوردهای زنان به ندرت اشاره می شود. باید دانست که اتحاد بین سازمان های زنان کشورهای شرقی و مستعمرات سابق جنوب نقش عمده ای در پیشبرد برابری جنسیتی در سراسر جهان داشته است.
آمار وزارت صحت عامه افغانستان/ بهداشت و درمان، نشان می دهد اعتیاد در افغانستان روند رو به افزایش دارد و همچنان به عنوان یک بحران اجتماعی قلمداد می شود. گزارش های اخیر این وزارت حاکی از دو برابر شدن آمار معتادان به مواد مخدر طی سالهای اخیر است. بگفته این وزارت، حدود سه میلیون معتاد به مواد مخدر در افغانستان زندگی می کند. وزارت صحت عامه و وزارت مبارزه با مواد مخدر دو نهاد مهم حکومتی برای مبارزه با اعتیاد به مواد مخدر هستند و برنامه هایی را روی دست گرفته اند.
بیانه مشترک جمعی از فعالین جنبش نوین رهایی زن و دیگر جنبشهای اعتراضی در حمایت از اعتصابات کارگران نفت و پتروشیمی: از اعتصابات سراسری و مطالبات به حق کارگران نفت و پتروشیمی، قویا حمایت میکنیم.اعتصابات کارگران درست به فاصله کوتاهی از انتخابات نمایشی، یک پیام محکم داشته و آن اینست که جامعه ایران معیشت و منزلت را حق مسلم خود دانسته و با تمام قدرت برای یک زندگی انسانی و شایسته انسان قرن و بیست و یکمی، به تلاش و مبارزه خود ادامه میدهد.
