ما در گذشته ی #هفت_تپه برای #تغییر اراده داشتیم و برای حفظ بقای هفت تپه برنامه ای تنظیم کردیم که اتحاد را سرلوحه قرار می داد، همدل بودیم و راهبردی مبارزه می کردیم و موفق شدیم. اما کارگرانِ هفت تپه برای تغییر هزینه دادند، #اسماعیل_بخشی، زندان و از کار اخراج #مجمع_نمایندگان مستقل را منحل و شورای اسلامی را جایگزین که ضد کارگر و منافع کارگر عمل می کرد #توفیق_چنانی گرفتار کرونا و فوت شد. #تولید در شرکت به دلیل #عدم_کفایت_کارفرما به پایین ترین سطح رسید و در آمدها بسیار ناچیز شده بود، زندگی هزاران کارگر در هفت تپه مختل و ویران شد اما عقب نشینی نکردیم و یک جنگ نابرابر را با دست خالی بردیم چون در مبارزه اتحاد داشتیم.
من از کارگر هفت تپه می پرسم؛ اکنون با این همه دست آورد که بابت آنها هزینه های سنگین دادید آیا باید مطالبات باقی مانده را به دست فراموشی سپرد؟!
می خواهید نسبت به تفرقه افکنان بی تفاوت باشید و تکرار تلخ تاریخ رقم بخورد و عقب نشینی کنیم؟! یا می خواهید اتحاد را سر لوحه قرار دهید.
و برای مطالبات باقی مانده(هم سان سازی حقوق و بازگشت بکار اسماعیل بخشی و ایجاد یک تشکل مستقل و غیر قابل نفوذ ارگان های بیرونی) دست به مبارزه بزنید و برگ زرین دیگری به تاریخ هفت تپه اضافه کنید.
کسی که تاریخ را نخواند و نداند محکوم به تکرار آن و شکست است.
اما ما کارگران هفت تپه در دل تاریخِ مبارزه ی هفت تپه بودیم و شکست ها را تجربه کردیم و نهایت کار طعم پیروزی را چشیدیم و حاضر به تجربه تلخ دیگری نیستیم.
لطفا بی گدار به آب نزنید.
منبع: توئیتر ابراهیم عباسی