جهان شاهد شکلگیری بزرگترین انقلاب قرن ۲۱ در ایران است. این انقلاب در میسر آتی خود و پیشرویهایش به لحاظ اثرات عظیمی که در ایران، کل منطقه خاورمیانه و جهان خواهد گذاشت تنها با انقلاب کبیر فرانسه و انقلاب اکتبر قابل قیاس خواهد بود. پایان جهان دو قطبی و انقلابات و جنبشهای آزادیبخش و تبدیل جریانات سیاه تروریستی و تروریسم دولتی به بازیگران و میدانداران کشمکشهای منطقهای و جهانی در سه دههی گذشته، نه پایان تاریخ آنگونه که برخی متفکرین جهان سرمایهداری اعلام کردند، بلکه سر آغاز مرحلهای نوین در کشمکشهای بشریت دوران نظام سرمایهداری بود.
جنگها و ویرانی و فروپاشی پنج کشور مهم منطقه خاورمیانه و حاکمیت تباهی و جنایت در این منطقه، نسل کشی در آفریقا و اروپای شرقی و کشیده شدن میدان جنگ و تروریسم و وحشت به قلب آمریکا و دول غربی تا رقابتهای حاد و ویرانگر اقتصادی و سیاسی قطبهای مختلف سرمایه برای تامین هژمونی و سیطره بر جهان پسا جنگ سردی از یک طرف و از سوی دیگر سر برآوردن جنبشهای مهم اجتماعی از جنبش اشغال وال استریت تا قیام ۸۸ در ایران، بهار عربی و عروج جنبشهای سکولار و برابری خواهانه از افغانستان تا لبنان و قلب جوامع غربی، شرارههای کشمکشهای بزرگتر و تعیین کنندهتر در تاریخ بشریت دوران پسا جنگ سردی بود.
اگر قیام و شکلگیری انقلاب در ایران، کم سابقهترین حمایتهای کارگران جهان و هنرمندان و ورزشکاران برجسته، جنبش جهانی زن و حقوق بشر، متفکران و سیاستمداران و فیلسوفان و افکار عمومی بین المللی را به خود جلب کرده است، این امر، نه صرفا ناشی از وجود حکومتی منفور و ضد زن در ایران، بلکه همچنین ناشی از نیاز جهانی بشریت و آمال و آرزوهایش برای پی افکندن دنیایی بهتر بر متن یک دورهی قهقرا و عقبگرد خونین و ضد انسانی در بیش از سه دههی گذشته است.
انقلاب و آزادیخواهی و شور و شعف برای تغییر در پس افول آزادیخواهی و برابریطلبی و سیطره تروریزم و وحشت و ویرانی در جهان پسا جنگ سردی، در حال سر برآوردن از دل یکی از تاریکترین حاکمیتهای جهان امروز است.
آن شعارها و همهی آن چیزی که طی یکماه گذشته با پیشقراولی زنان ستمدیده ایران در میانهی آتش و خون در خیابانهای شهرهای ایران بروز پیدا کرده، تنها نوک کوه یخ یک انقلاب عظیم و تاریخی است.
در تاریخ انقلابات معاصر برای اولین بار آتش یک انقلاب بزرگ را زنان شعلهور کرده و خود در ابعادی میلیونی پیشاپیش آن قرار گرفتهاند. این پدیده، پدیدهای است برخاسته از عمق و گستره مبارزه و کشمکش طبقاتی در ایران و جهان امروز.
این انقلاب، انقلاب زنان، جوانان، نوجوانان، کارگران و معلمان و دانشآموزان عصر انفورماتیک و تبادل آنی اطلاعات و جهانی شدن است. حمایت خیره کننده جهانیان از خیزش و انقلاب جاری در ایران، ریشه در هم سرنوشتی بشریتی با مردم ایران دارد که طی بیش از سی سال گذشته در فراق جنبشهای آزادیخواهانهی بزرگ و تاریخ ساز و نبود افقی جهانی و تاثیرگذار برای پیشروی وجوه انسانی تمدن بشری، زیر سلطه سیاهترین جریانات حاکم و غیر حاکم دست ساز در اقصی نقاط دنیا صبح را به شب رساندهاند.
بر متن چنین پشتوانهای و آزادیخواهی و برابری طلبی بی تخفیفی که در انقلاب جاری ایران موج میزند و نقش تاریخی و تعیین کنندهای که طبقه کارگر ایران در شکلدهی به سمت و سوی این انقلاب ایفا خواهد کرد این انقلاب، به رغم ایستگاههایی که در شرایط حاضر جمهوری اسلامی و در تحولات پسا جمهوری اسلامی، ارتجاع منطقه و جنایتکاران بین المللی در مقابل پیشروی آن ایجاد خواهند کرد، بدرجات بالایی هم مماشات و کنار آمدنهای دول غربی و شرقی و منطقهای برای حفظ ضد انسانی ترین مناسبات اجتماعی و اقتصادی سیاسی حاکم بر منطقه خاورمیانه و هم آمال و آرزوهای محدود بسیاری از نیروهای اجتماعی و سیاسی متناظر با مقطع انقلاب ۵۷ و بویژه خلع ید شدگان توسط آن انقلاب را پشت سر خواهد گذاشت و اثرات تاریخی و تعیین کنندهای بر آینده ایران، منطقه خاورمیانه و جهان خواهد گذاشت.