بیش از ۱۰ هزار کارگر تقریباً ۷۰ شرکت پیمانکاری بخش نفت از روز ۱۹ ژوئن در جنوب ایران اعتصاب کردهاند. آنان بدون قرارداد یا با قرارداد موقت کار میکنند. اعتصابگران مطالبات زیر را اعلام کردهاند: - افزایش حداقل دستمزد به بالای ۱۲ میلیون تومان (که با نرخ روز بازار ۴۰۰ یورو است)، - پرداخت فوری دستمزدهای معوقه،- بهبود شرایط کار و احترام به استانداردهای ایمنی محل کار، - ۱۰ روز استراحت پس از ۲۰ روز کار، (کارگران دور از خانواده کار میکنند و گرما میتواند در جنوب کشور به بالای ۵۰ درجه برسد)،
- استخدام مستقیم کارگران پیمانکاری با قراردادهای مشابه کارگران رسمی،
- پایان دادن به پیمانکاری،
- بازگشت به کار کارگران اخراجشده،
- لغو تمام قوانین مربوط به «مناطق اقتصادی ویژه»،
- امکانات درمانی رایگان، فراهم کردن امکانات تحصیل و مسکن در محل کار برای این که خانوادهها بتوانند به کارگران بپیوندند،
- حق تجمع، اعتصاب و تشکل مستقل از دولت،
کارگران «شوراهای اسلامی کار» را که دولت قصد دارد برای نمایندگی آنان ایجاد کند، نمیپذیرند و اعلام کردهاند:«اینها همواره ابزار کنترل ما کارگران و خدمتدهی به کارفرمایان بودهاند.» کارگران میافزایند:«ما کارگران نفت همانند همکارانمان در نیشکر هفتتپه و فولاد اهواز و دیگر مراکز کارگری قاطعانه اعلام میکنیم که به ایجاد شورای اسلامی در نفت تن نمیدهیم. شورای سازماندهی اعتراض تشکل مستقل و واقعی ما کارگران است و هر کارگری که امرش تشکل و اتحاد کارگری باشد باید تقویتکننده این تشکل و تشکلهایی از این نوع باشد.»
تشکلات سندیکایی زیر کاملاً از کارگران در اعتصاب ایران پشتیبانی میکنند، همچنان که اکثریت مردم ایران و ایرانیان خارج کشور پشتیبان اعتصاب هستند.
کنفدراسیون فرانسوی دمکراتیک کار (CFDT)
کنفدراسیون عمومی کار (CGT)
فدراسیون سندیکایی متحد (FSU)
اتحاد سندیکایی همبستگی (Solidaires)
اتحاد ملی سندیکاهای خودگردان یا مستقل (UNSA)
۵ ژوئیه ۲۰۲۱