جمهوری اسلامی تحت فشار روزافزون اعتراضات توده ای و کارگری و تقابل با نارضایتی وسیع توده ای در جامعه علیه فقر و فلاکت و اختناق سیاسی و فرهنگی، فشارهای امنیتی و بازداشتها را گسترش داده است. خانواده های جانباختگان که عزیزانشان در نبردهای خیابانی با گلوله مزدوران حکومت به خاک افتادند کوتاه نمی آیند و همین مقاومت و تلاش برای روشن شدن حقیقت و محاکمه و مجازات جنایتکاران با بازداشتهای دستجمعی و اذیت و آزار دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی رژیم روبرو شده است. بازداشت و زندانی کردن تعدادی از مادران جانباختگان آبانماه ٩٨، اعمال فشار به خانواده ها و بازماندگان هواپیمای اوکراینی که با شلیک موشکی سپاه به قتل رسیدند، گسترش اعمال فشار و پرونده سازی برای زندانیان سیاسی از این جمله اند.
جمهوری اسلامی غرق در فساد و تباهی و جنایت، کمترین پاسخی برای سوالات و معضلات گریبانگیر کارگران و مردم محروم ایران ندارد. یک جامعه معترض و آماده انفجار را مقابل خود دارد و تنها راهی که به مغز معیوب شان میرسد گسترش سرکوب است. لذا کل نیروی امنیتی و اطلاعاتی و سرکوب را برای خفه کردن صدای حق خواهی بسیج کرده است. این سیاست ها در جائی که عناصر تروریست رژیم در دادگاه های اروپا محکوم میشوند به خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی بیشتر است.
بموازات این اقدامات سرکوبگرانه جنگی بیوقفه علیه زنان در کوچه و خیابان های ایران در جریان است. حجاب و قوانین اسلامی و آخوند بعنوان نمادهای جاهلیت و تحجر اسلامی هر روز بیشتر از دیروز با هجوم آنتی اسلامیستی زنان و مردان آزادیخواه روبرو میشود و حکومت مستاصل و شکت خورده از زنان در تلاش برای ایجاد خاکریزهائی برای عقب نشینی لفظی با هدف کنترل و مدیریت اعتراضات وسیع زنان است.
اما نه سیاست سرکوب و نه اصلاح گنداب اسلامی محلی از اعراب با جامعه کنونی ایران دارد. نه تکرار دهه شصت ممکن است و نه مردم و حکومت در وضعیت دهه شصت قرار دارند. آنچه که قابل روئیت است نه ترس مردم بلکه وحشت رژیم از سرنگونی و به باد رفتن کل بنیادهای حکومت اسلامی است. جسارت و رادیکالیسم در جامعه قویتر از آنست که تهدیدهای حکومتی و بازداشت های دستجمعی و پرونده سازی پاسخگو باشند. جنایت مشمول زمان نمیشود، لذا خانواده جانباختگان چهار دهه گذشته بحق کوتاه نمی آیند و در مقابل سرکوبگران با شهامت ایستاده اند و می ایستند. این روند تنها با محاکمه سران جمهوری اسلامی و عاملین جنایت در دادگاه های منتخب و عادلانه و علنی مردم میتواند به پایان منطقی خود برسد.
حزب کمونیست کارگری - حکمتیست یاد جانباختگان را در نبردهای مختلف علیه جمهوری اسلامی گرامی میدارد و همراه و کنار خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی برای اجرای عدالت و روشن شدن حقیقت و در قدم اول سرنگونی جمهوری اسلامی و دستگیری و محاکمه سران جمهوری اسلامی بجرم جنایت علیه بشریت تلاش میکند. حمایت از خانواده های این عزیزان و زندانیان سیاسی وظیفه همه جامعه بویژه نیروهایی است که تلاش دارند زندان و اعدام و تروریزه کردن فضای جامعه را همراه با جمهوری اسلامی دفن کنند.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
٥ مرداد ١٤٠١- ٢٦ جولای ٢٠٢٢