سازمان زحمتکشان عبدالله مهتدی در مقابل دادگاه به جرم قتل

بهمين دليل از طرف این دادگاه، حكم بازداشت مسئولین امنیتی و نظامی این دار و دسته صادر شده است. بنا به اسناد و فيلم هاي دوربين مدار بسته موجود، با نقشه قبلی آپو حسینی اهل سقز و پیشمرگ سابق این جریان را به قتل رسانده اند. دامنه جنایت و آدم کشی این باند چنان عیان است که از جانب دادگاه احزاب حاکم و دوست این دارودسته در کردستان عراق هم نتوانسته است زیر فرش قایم شود .
تلاش‌های پیگیرانه و شبانه روزی خانواده آپو و ارائە اسناد و مدارک غیر قابل انکار عاقبت دادگاه عربت را پس از بیش از یکسال امتناع، وادار به صدور حکم دستگیری مسئولین امنیتی باند زحمتکشان کرد. قتل آپو حسینی از همان ابتدا هم روشن و غیر قابل انکار بود، اما جماعت زحمتکشان با تبلیغات سازمان یافته دال بر خودکشی آپو و تهدید خانواده اش به این جنایت اعتراف نمی کردند.
کشتن آپو حسینی متاسفانه نه اولین و نه آخرین مورد جنایت در اردوگاه این باند بوده و خواهد بود. ما همواره بر ماهیت و روش مافیایی این دارودسته تاکید کرده ایم. برای مردم آزادیخواه کردستان روشن کرده ایم که بند ناف این جریان بی ریشه با قلدری و سرگردنه بگیری و فساد مالی بریده شده است، و تاریخ ۲۱ ساله پیدایش این باند مملو است از سرکوب و بگیر و ببند و قتل و حذف مخالفین داخل و خارج از خود.
از نقشه ترور کمونیستها و رهبران حزب حکمتیست در کردستان عراق، که رهبران این سازمان برایش طرح و نقشه ریخته بودند، توسط همان كساني كه قرار بود ترورها را انجام دهند، رسما و علنا در ميدياي اجتماعي، آنرا افشا كردند، می گذریم. طراحی حمله به اردوگاه سازمان كردستان حزب كمونيست ایران، كه عبدالله مهتدی در راس آن قرار داشت و آن را تحت نام "كومله بايد فقط يكي باشد"، تئوریزه كرد و نقشه منفجر كردن انبار تسلیحات این سازمان را داشت كه بعداً افشا و آشكار گردید، گوشه ای از آن طرح جنایتکارانه این دارودسته مي باشد. ابعاد قساوت اینها فراتر از کف چرانیهای ضد کمونیستی شان است.نگاهی گذرا به لیست قربانیان اردوگاه آنان در این سالها، بسیاری از مردم آزادیخواه و سیاسیون را در مورد چرایی این قتل ها و “خود کشی“ها به فکر فرو برده است. آیا می شود جان دادن دهها نفر از انسان‌های فراری از جهنم جمهوری اسلامی، که از سر ناامنی و بی افقی و بن بست زندگی و حتی از سر ناآگاهی مجبور شده اند خود و سرنوشت خود را تحویل این دارو دسته مافیایی بدهند، را خود کشی نام گذاشت؟
جوانان و نوجواناني كه در لابلای مناسبات مافیایی و هنوز فئودالی این جریان گیر افتاده اند چرا ناچار از خودکشی اند و راه فرار دیگری ندارند؟ دختران نوجوان بخت برگشته ای که از دست ارتجاع ناموس پرستی و قوانین سیاه اسلامی فراری شده اند چرا باید در اردوگاه این باند مافیایی ایستگاه آخر زندگی شان خودکشی باشد؟ کدام قانون دفاع از کرامت انسانی امروزی این فجایع را به بهانه خودکشی از سران این دارودسته قبول می کند؟ سرنوشت خیلی از این انسان‌های بیگناه می توانست چنین رقم نخورد. نینا محمدی، گلستان ارژنگی، بهار محمدی، جهان بهزاد پور و بسیاری دیگر از دختران و پسران نوجوان اگر در دام باند عبدالله مهتدی نمی افتادند، می توانستند اکنون زنده باشند.
اما باید جلو تباهی و تلفات انسانی بیشتری را در صف این دارودسته گرفت. ماهیتشان برای جریانات سیاسی و بخشهایی از مردم کردستان روشن شده است. خودشان می دانند بعنوان سازمان سیاسی هیچ شانسی در آینده تحولات اجتماعی در کردستان ندارند، به همین خاطر است که چنین ظرفیتهایی از خود نشان می دهند و آویزان هر جریان ارتجاعی سراسری و محلی می شوند که آنها را ببازی بگیرد
سران این جریان باید درمقابل قتل آپو حسینی و دیگر جنایات مرتکب شده، جوابگو و تحت فشار قرار داده شوند. احزاب سیاسی و همه تشکل های آزادیخواه و انساندوست در کردستان و ایران نباید بر روی این فجایع چشم ببندد. باید با تمام توان برای افشا و ‌منزوی کردنشان کوشید، باید جوانان را از پیوستن به صفوفشان برحذر داشت و خانواده هایی که فرزندانشان در صفوف این دارودسته گرفتار آمده اند، سریعا برای نجاتشان بکوشند.
همچنین افرادی که هنوز از سر ناچاری و یا ناآگاهي در اردوگاههای این جریان بسر می برند باید خطرات ماندن در آنجا را دریابند و بفکر نجات خود باشند. باید مقر واردوگاه آنها را برای رهبران فاسد این جریان بجا گذاشت. برای مبارزه و تلاش علیه جمهوری اسلامی و دفاع از حرمت و کرامت خودشان راههای زیاد و شرافتمندانه وجود دارد. قطعا حزب ما و دیگر جریانات چپ ‌و ازادیخواه در کردستان که وزنه سنگینی در تحولات پیش رو هستند، ادامه این نوع جنایات را از امثال “سازمان زحمتکشان“ قبول نخواهیم کرد و رسوا کردنشان قدم اول و بدیهي ما در مقابله با آنها خواهد بود.
كميته كردستان حزب حكمتيست از همه احزاب سياسي ، جريانات و نهادها و انسان هاي ازاديخواه ميخواهد در مقابل جنايات اين سازمان ساكت ننشيند و اين دارودسته را به عنوان سازمان سياسي برسميت نشناسند.

کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران - حکمتیست
۱۲ آذر ۱۴۰۰- ۴ دسامبر ۲۰۲۱

اعلامیه حزب حکمتیست

نبرد معدنچیان ورزقان
سوء قصد کارفرما به کارگران

مجتمع معدن مس سونگون ورزقان با بیش از ٥٠٠٠ کارگر در ٣٠ کیلومتری تبریز قرار دارد. معدنچیان سونگون امروز یکشنبه ١٤ آذر وارد ششمین روز اعتصاب خود شدند. بیش از ٣٠٠٠ نفر از کارگران این مجتمع تحت پوشش شرکتهای زالوی پیمانکاری هستند.

کارگران هر روز در محوطه معدن مس سونگون ورزقان جمع میشوند، به خرد جمعی متکی میشوند، سخنرانی می کنند، شعار میدهند و خواستهای برحقشان را طلب می کنند. کارگران مخالف حضور شرکتهای پیمانی و زالوهای دلال هستند. معدنچیان سونگون خواهان اجرای طبقه بندی مشاغل، همسان سازی حقوقها و رفع تبعیض میان کارگران قراردادی و پیمانی هستند. کارگران به فشارهای امنیتی و اخراج نمایندگان شان اعتراض دارند.

دیروز شنبه ١٣ آذر در پنجمین روز اعتصاب هنگامی که کارگران با راهپیمائی در جاده به منازل خود برمی گشتند، جرثقیلی حامل تیر آهن با سرعت زیاد به سمت جمعیت کارگران آمد. خوشبختانه صف کارگران با واکنش فوری دچار صدمه و خسارتی نشد، اقدامی که در صورت موفقیت دهها کارگر را قتل عام میکرد. بسیار روشن بود که راننده جرثقیل از عوامل کارفرما است. کارگران این کار را عمدی و با نقشه قبلی کارفرما با هدف ضربه زدن به کارگران اعتصابی می دانند. کارفرمای فاسد تاکنون در مقابل این اقدام جنایتکارانه سکوت کرده است.

جمهوری اسلامی هم همان پاسخی را در معادن ورزقان داد که در زاینده رود اصفهان. تلفن و اینترنت را قطع و در خطوط اختلال ایجاد کرد، آب آشامیدنی را به روی کارگران اعتصابی قطع کرد، در ادامه آشپزخانه معدن را تعطیل و از رفتن سرویسهای رفت و آمد کارگران جلوگیری کرد. نیروی گسترده پلیس و یگان ویژه ارسال کرد و در جاده های منتهی به معدن و منازل کارگران مستقر شدند. به این ترتیب شب گذشته بیشتر کارگران اعتصابی ناچار شدند تشنه و گرسنه در معدن بمانند. همینطور پلیس امروز از رفتن نیمی از کارگران به معدن ممانعت کرد.

نبرد ورزقان جبهه ای از نبرد نابرابر کارگران محکوم شده به فقر و فلاکت با طبقه سرمایه دار و دولت اسلامی شان در سراسر کشور است. آنها بی تعارف مانند انتحاری ها با جرثقیل به صف اعتصاب و راهپیمائی حمله می کنند. آنها نیز برای سود و سرمایه و قدرتشان میجنگند و از معدن و کارخانه تا زاینده روز و شهر و نیزار را میلیتاریزه می کنند. اما نه زندان و نه اخراج، نه ترور و نه اعدام و نه باران گلوله تاکنون نتوانسته عزم و اراده طبقه ما را درهم شکند. قدرت ما بسیار بسیار قویتر است. تردید نکنید این جنایات بی پاسخ نمیماند. کارفرمایان فاسد و تروریست و دولت اسلامی سرکوبگرشان رفتنی اند. به مجمع عمومی تان متکی شوید و حق تان را از حلقومشان بیرون بکشید. درود بر رزم و اتحاد کارگران مس سونگون ورزقان.

مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!

حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١٤ آذر ١٤٠٠ - ٥ دسامبر ٢٠٢١