نگاهی به اطلاعیه پایانی کمپین: اعتصاب سراسری و فراگیر کارگران پیمانی در شرکتهای پروژه ای صنعت نفت بعنوان مهمترین ابراز وجود طبقه کارگر در ایران و منطقه ناکام ماند. این اعتصاب از درون، از طرف "کمپین 1400" یا همان "کمپین بیست ده" مهار زده شد. این اعتصاب فرصت نیافت زور و توان واقعی خود را به نمایش درآورد، منسجم شود، و قبل از آنکه در روشها و در شعارها مزه قدرت و اعتماد بنفس را بیازماید با فرمان "ابلاغیه پایانی" به زانو درآمد.
این اعتصاب به یک معنا شکست نخورد، اما قطعا پیروزی از صف اعتصاب از همان ابتدا به سرقت رفته بود. آنچه مسلم است هرگونه بحثی بر سر "خیانت" بشدت ناموجه است. مگر نه اینست که مقاصد و اهداف کمپین از همان آغاز بروشنی اعلام شده بود؟ مگر نه اینست پیروزی معین و قابل دسترس برای کارگران از همان بیانیه آغازین اساسا قابل تصور نبود؟
هر چه باشد، نگاهی به رئوس سند "ابلاغیه پایانی"، روش و استدلالات آن، و تشریفات تحمیل آن، یک سند آشکارا بر علیه کارگران و بر علیه اعتصاب است.
فهرست
مقدمات اطلاعیه پایانی
گرو کشی و گوشمالی کارگران
مشت های نحیف کارگران
درباره لیست حقوق ماهانه
درباره "مجمع عمومی" در هفشجان
درباره دستمزد ایام اعتصاب
و رو به آینده...
اعتصاب کارگران پیمانی نفت و پتروشیمی، پایه و انگیزه، ضرورت و نیروی مادی آن بقوت خود باقی است. سی روز گذشته، تلاش و دوندگی کمپین ( بیست ده)، بیشتر از هر چیز حکایت از سرسختی کارگران برای کنار زدن بندهای کمپین و جستجوی راهی جهت تحمیل مطالبات خود است. همه چیز در گرو آنست که صف رادیکال و سوسیالیستی کارگران قاطعانه و هر چه سریعتر لطمات و زائده های کمپین (بیست ده) را از خود بتکاند.
زنده باد اعتصاب، برای کارگران پیمانی نفت و پتروشیمی و برای طبقه کارگر!
ضمیمه ها:
دانلود متن کامل نوشته در فرمات pdf
http://a-bikari.com/2pdf/NegahiBeKampein1400.pdf