شهر تک جنسی بوی تعفن میدهد

اعتراضات در کابل و چند شهر بزرگ افغانستان در حال گسترش است. 
این‌بار میدان در دست زنان و مادرانی است که فرزندان و شوهران و برادران شان را از دست داده اند.
#اکثریت_بیدار
#افغانستان_به_روایتی_دیگر
#نه_افراطگرایی_نه_نظامیگری
یکی از شرکت‌کنندگان در تظاهرات زنان در هرات گفت: مرگ بهتر از خانه‌نشینی و تماشای مرگ تدریجی است.
او که نخواست نامش فاش شود گفت: دستاوردها و حقوقی که در ۲۰ سال اخیر به دست آمده، نباید با یک عقب‌نشینی از دست برود.
تجمع اعتراضی بانوان هرات همراه با صادر کردن قطع نامه به امارت اسلامی افغانستان
ما زنان افغان بر آن شدیم تا اعلامیه ای در پیوند به تحولات اخیر کشور ترتیب دهیم.
ما در این اعلامیه بر حقوق حقه خود تاکید کرده و خواهان حفظ این حقوق هستیم.
ما زنان افغان در احقاق حقوق خود مسر، هماهنگ و استوار هستیم.
طی هفته­های اخیر تا کنون خبری از امکان حضور زنان در ادارات دولتی و خصوصی، دانشگاه ها و مکاتب عرصه های اجتماعی نیست. حضور زنان در متن جامعه با اما و اگر و اختلاف همراه­ است.
حق تحصیل و کار، آزادی، حضور در عرصه­ی عمومی، فعالیت­های اجتماعی و سیاسی و برخورداری از مصئونیت و آزادی و امنیت همواره خواست ما بوده و هست.زنان باید در عرصه های سیاسی، اجتماعی و رهبریت حضور داشته باشند.
ما برای بدست آوردن و حفظ این مهم، سال­ها تلاش کرده­ایم و چشم پوشی از آن محال است.
ما، اکنون در افغانستان با جمعیتی از زنان رو به رو هستیم که تحصیل کرده، آگاه و با ظرفیت اشتراک در جامعه هستند. با این جمعیت چه معامله ای خواهد شد؟ آیا این زنان به حاشیه رفته و نادیده گرفته خواهند شد!؟ این برای ما غیر قابل قبول است.
حضور ما تنها در مکاتب، دانشگاه ها و مراکز صحی ضروری نیست. ما زنان نیمی از جامعه ی افغانستان هستیم و حضور مان در عرصه­ های عمومی از قبیل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی وفعالیت­ در تمام این حوزه­ها ضروری است، چیزی غیر از این برای ما پذیرفتنی نیست.
محدودیت و ممانعت برای ما قابل پذیرش نیست.
چگونه ممکن است که با وضع قوانینی که در آن نه کرامت انسانی رعایت می­شود نه حقوق زنان بتوان به عدل و انصاف رسید!؟
تجربه نشان داده است که حذف زنان با هر داعیه و دلیلی تنها به سقوط جامعه انجامیده است. هرگونه محدودیت قدمی برای فروپاشی اجتماعی و سیاسی است. محرومیت آموزشی، اقتصادی و سیاسی زنان نماد استبداد، تبعیض و خشونت است. ما نظامی را که ما را حذف می­کند و حقوق ما را نادیده می­گیرد نمی­پذیریم.
حفظ حقوق زنان خواست ما است.
⁃ ما خواهان حمایت و نظارت جامعه جهانی هستیم.
-ما خواهان اشتراک در تصمیم گیرهای کلان حکومتی هستیم.
-ما خواهان ادامه فعالیت­های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود هستیم.
-ما خواهان بازگشایی مکاتب و دانشگاه­ها و برخورداری از تمام امکانات آموزشی هستیم.
-ما خواهان حق برخورداری از امنیت و آزادی هستیم.

بە نقل از: ‏@arianaa_news