سازمان رهائی زن: گورستان زنان گمنام سلیمانیه کردستان عراق نوک کوه یخی از جنایتی نابخشودنی از قربانیان قتلهای ناموسی که در دل تاریک بی فرهنگی حاکم بر جامعه سنتی، و مذهب زده نمایان شده و وجدان هر آنکس که خود را انسان میداند را به چالش میکشد. مسلما ما هم بهمراه هزاران فعال حقوق بشر، مدافعین حقوق زنان این جنایات را شدیدا محکوم میکنیم و خواهان پیگرد قضائی قاتلین هستیم. ولی این محکوم کردنها تا زمانیکه توازن قوا را در هر کوی و برزن و هر خانواده و طایفه علیه این توحش برنگرداند و مانع بازتولید این تراژدیهای انسانی نشود پشیزی ارزش ندارد زیراکه مانع وقوع قتل ناموسی بعدی نخواهد شد.
برای بتاریخ سپردن وحشیانه ترین تبلور مردسالارانه نیازمند برپائی یک جنبش همگانی و جنگیدن با این پدیده عصر جاهلیت در همه جبهه ها هستیم. بنظر ما، روژگار ابراهیم وکیل دادگستری که پیگیر قتل هزاران زن مدفون در گورستان سیوان سلیمانیه شده است خواسته یا ناخواسته پیشگام پیدایش جنبش برای پایان دادن به این جنایات شده است. ما به تمامی فعالین حقوق زنان و کودکان، و فعالین حقوق بشر، ژورنالیستهای مترقی و انساندوست در محل و سراسر جهان و بخصوص کادر آموزش و پرورش فراخوان میدهیم به مفاد پیشنهادی ما توجه نمایند و خود بنا به توازن قوای محلی و منطقه ای این هیولای متعفن را به مصاف بطلبند.
پرچم مبارزه با این پدیده باید همزمان در سه جبهه رسانه ای، قضائی، و آموزش و پرورش برافراشته شود.
ژورنالیستهای با شرافت و انساندوست در صف مقدم افشای این جنایات، امرین و عاملین، و مقاماتی که با سکوت خود به تداوم این تراژدیها یاری رسانده اند، قرار دارند. باید وجدان خفته انسانهای متمدن آن جامعه را بیدار کرد و باید در هر روزنامه، رادیو و تلویزیون و س.سیال میدیا، انگیزه متحجرانه این قتلها به چالش کشیده شود و این نشان شرمساری که بر پیشانی مردمان شهری که بی تفاوت از کنار این جنایات میگذرند نمایان شود تا برای پاک کردن آن تلاش کنند.
تماس مستقیم با وکلای با شرافت دادگستریها برای تشکیل کمیته های حقیقت یاب و تشکیل پرونده برای کلیه افراد دخیل در تصمیمگیری، تدارک و قتل زنان و کودکان، پیگرد قانونی مقاماتی که این جنایت در حوزه مسئولیت آنان اتفاق افتاده و ماجرا را به سکوت برگزار کرده اند، اعم از شهردار، رئیس پلیس و امنیت شهروندان، مسئولین قضائی سلیمانیه.
کادر آموزشی اعم از مدیر و معلم و استاد با طرح موضوع گورستان زنان گمنام به اقتضای سن دانش آموزان، ساعاتی از کلاس را به آگاهگری در مورد سموم ایده و افکار متحجرانه و عقب افتاده که منجر به این جنایات شده اند به پردازند.
در واقع وظیفه نهاد آموزش و پرورش در شکستن مدار بسته تولید و بازتولید قربانی و قاتل در پدیده قتلهای ناموسی بسیار سنگینتر است و از همان کلاس اول دبستان بهمراه جلسات آموزشی خانه و مدرسه باید با تدبیر و ابتکار، دانش آموزان خود را از این سموم ذهنی و جنایت آفرین، مصون بدارند.
مردان و زنان آزادیخواهی وبرابری طلب یکصدا فریاد میزینم
قتل ناموسی همچون جنایت علیه بشریت شرم آور و محکوم است!
سازمان رهائی زن
بیست و نهم ماه مارس دو هزار و بیست یک