نسل کشی در سودان

نقد و نظر

«نمیدانم زنده هستم یا مرده»! این بخشی از صحبتهای یک دختر ۲۱ ساله (اومیا) اهل خارطوم پایتخت سودان است که ۵ نفر از اعضای خانواده اش را در حملات وحشیانه ارتش  نیروی نظامی و تروریستی آر.اس.اف (Rapid Support Forces) از دست داده است.

اومیا مانند بسیاری از مردمی که قربانیا ن این جنگ هستند از رها شدن اجساد  در شهرها صحبت می کند، به طوری که لاشخورها و سگ های ولگرد در شهر پخش اند. اومیا ناباور از اینکه هنوز زنده است این تصاویر را توصیف میکند.

آر.اس.اف یک نیروی تروریستی است که با قتل عام، تجاوز و به آتش کشیدن خانه ها سودان را به جهنم بدل کرده است.  این یک نسل کشی دیگر در منطقه است. حدود ۱۶ ماه از جنگ بین آر.اس.اف با ارتش سودان می گذرد. میزان جنایت و کشتار آر.اس.اف در تصور انسان نمی گنجد. تاکنون۱۵۰ هزار نفر کشته و۱۰ میلیون در داخل سودان آواره شده اند. ۲ میلیون نفر نیز به کشورهای مجاور مصر، چاد و اتیوپی پناهنده شده اند. گرسنگی و کشتار بیداد می کند.

نیروهای آر.اس.اف که کنترل اکثر شهرها را بدست دارند، مسلحانه وارد خانه مردم می شوند، گلوله بارانشان می کنند، به زنان و دختران تجاوز می کنند و خانه ها را به آتش می کشند. گفته می شود که حدود ۱۰۰ زن از ترس تجاوز خودکشی کرده اند.

آر.اس.اف به چه قدرتی تعلق دارد؟ امارات متحده عربی، غلام حلقه بگوش آمریکا، حامی کامل و طرف معامله آر.اس.اف است.

آر.اس.اف مخازن طلا و زمین های کشاورزی را در اختیار امارات می گذارد. سودان سومین تولید کننده طلا در آفریقا است. سواحل دریای سرخ ۶۰ درصد مسیر عبور تجارت بین المللی است. امارات که بازوی آمریکا در منطقه است با فضای جنگی و ناامنی ای که آر.اس.اف در سودان ایجاد کرده است امکان کنترل بیشتری روی منابع سودان و هژمونی سیاسی بدست آورده است.

علاوه بر امارات، چاد، لیبی و سودان جنوبی از آر.اس.اف و سناریوی سیاه در سودان حمایت می کنند. (رژیم لیبی خود حاصل سناریوی سیاه آمریکا و ناتو است). روسیه به ارتش سودان سلاح می دهد و جمهوری اسلامی پهباد در اختیار آن قرار داده است. سه هفته پیش آر.اس.اف یک هواپیمای روسی حامل تسلیحات نظامی را در فضای هوایی شهر دارفور واژگون کرد. همه سرنشینان شامل سه سودانی و دو پرسنل روسی کشته شدند. روز ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴روسیه قطعنامه سازمان ملل مبنی بر آتش بس در سودان را وتو کرد.

آمریکا قطعنامه «آتش بس» در غزه را وتو می کند و روسیه قطعنامه مربوط به «آتش بس» در سودان. بطالت و پوچی این نهاد کاملا عیان شده است. در زمانی که قطعنامه مورد بحث قرار می گیرد هزاران نفر در سودان، غزه، لبنان و سوریه کشته می شوند!

رسانه های بستر اصلی، در مقابل نسل کشی در سودان سکوت اختیار کرده اند. این وظیفه تمام آزادی خواهان و عدالت طلبان در دنیا است  که حقیقت را افشا کنند و برای توقف این جنایات به میدان بیایند.

جنگ در سودان باید متوقف شود. کشتار در منطقه فقط با یک همبستگی و عزم مبارزاتی بین المللی می تواند پایان یابد. جنبش جهانی دفاع از مردم فلسطین نشان داده است که مردم دیگر روایت های دول، سازمان ملل و رسانه های بستر اصلی را نمی پذیرند. این آگاهی باید تشکل انقلابی خود را ایجاد کند و در مقابل نسل کشی بایستد و نظام سرمایه داری، منشا تمام این جنایات را نابود کند.