نسان نودینیان: "قناعت" به قدر حاجت و ضرورت

با توجه به سابقه او و حضورش در کنفرانس شکست خورده برلین( کنفرانس برلین قرار بود همایش دو خردادی هایی باشد که تصويرى از يک ايران ديگر و يک جمهورى اسلامى ديگر بدهند که بايد در برابر مخالفان نظام مورد دفاع و پشتيبانى غرب قرار بگيرد.)، تیتر نوشته آقای اشکوری توجهم را جلب کرد. این نوشته متد و یا روش جالبی در عرصه "نقد" و تغییر "جهان بینی" سیاسی، دارد. بازنگری و ارجاعی متدولوژیک شخصی است به گذشته ای که برای آقای اشکوری و هزاران نفر از همردیفهای او به این سادگی تحویل دادنش به مردم در ایران و مخاطبان او ساده نیست. این نقد آن نقدی نیست که من و شما، مطلعین و فعالین سیاسی به تاریخ و مقدراتش آشنایی داریم و با آن زندگی سیاسی کرداه ایم . از جنس جنبشی که باید یک دوره معین از تاریخ سیاسی اما خونین جامعه ایران را زیر و رو کند، آنرا شخم بزند، و به بستر جنبش توده ای و انقلابی که امروز با ماگزیمالیستیترین خواست سرنگونی شکل گرفته، وصل شود، و این جنس باشد از آن نیرو بگیرد. از جنسی نیست که به بی آبرو کرن پایه های جنبش اسلام سیاسی خمینی ایسم و جنون اسلامی و نظام استثمار وحشیانه، آپارتاید جنسی و هولوکاست اسلامی بیانجامد.
با این وجود آقای اشکوری در بازبینی سیاسی خود و «بزرگترین تجربه زندگی» به نکاتی اشاره کرده که قابل تامل و ارزیابی است. بویژه برای ما که بیش از چهار دهه است با چنگ و دندان بی وقفه و با هزینه های انسانی در مقلبل هیولای زشت و جنون آفرین اسلامی ایستاده ایم، هر اتفاق و رویداد سیاسی که به نوعی حتی با مویی باریک به آن وصل است و از این هیولا فاصله میگیرد، یا به آن نزدیک میشود، اهمیت تاریخی و اجتماعی دارد. از جمله پیوستن آن عده از جوانان سیزده ساله که "به نهضت روحانیت با رهبری خمینی" پیوستند و به هنگام سرکوب خونین و نسل کشی، انقلاب خونین فرهنگی و سرکوب دانشگاه ها و دانشجویان و کارگران و اسید پاشیدن به صورت زنان بدون حجاب و سرکوب خونین کردستان و مارش روز جهانی زن در سال ٥٨ و اعدامهای دسته جمعی، به سن و سال کامل سی سال سن رسیده بودند و شاهد زنده این اتفاقات مهم بودند، و تربیت شده و آموزش دیده حوزه های علمیه و مکاتب خمینی و دوره دیده مجرب اسلام سیاسی هستند، آن تاریخ و «تجربه زندگی»برایشان بسادگی قابل روتوش نیست. و بسادگی قابل قبول نیست.
مرحبا بر شما آقای اشکوری که بعد از سپری شدن چهار دهه از حاکمیت جنایتکارترین سیستم و نظام حکومتی که یک ثانیه مردم را راحت نگذاشته و با سپری شدن هر ثانیه ده ها درد و رنج و محنت و جان گرفتن و زیر پا گذاشتن کرامت انسانی را به مردم تحمیل کرده، به این "قناعت" به قدر حاجت و ضرورت رسیده ای! و خود را خشنود و راضی میدانید.

یکم آبان ماه هزار و چهارصد